Slapeloosheid en tampons
Ik: Ik wil vrienden. Waarom heb ik geen vrienden? Waarom mag niemand mij? *valt dramatisch op haar bed met handen voor haar gezicht*
Persoon: 'Hoi.'
Ik: Wie ben jij? Wat moet je van me? Rot op, ik wil niet met je praten. God, ik haat mensen.
Aka mijn eeuwige struggles. Ik voel me zo kutkutkut alleen en ik ben er onderhand wel een beetje klaar mee. Niet om zielig te doen hoor, maar soms is het echt onmogelijk om met mezelf te leven. Ik kan mezelf soms echt amper verdragen. Ik doe zo goddamn moeilijk en koppig en wat ik doe staat nooit gelijk met wat ik voel. Jézus.
Ik loop altijd wel een beetje te zeiken dat iedereen 'me toch wel verlaat' maar gosh ik duw ze wég. Daar zit het probleem. En dat heb ik meestal niet eens door tot ze weg zijn en niet meer bereid zijn om me te vergeven. Great.
Ik slaap ook echt allememachies slecht. Het is echt verschrikkelijk. Zo'n twee uur per nacht, en ik trek het echt niet meer. Ik word zo moe van het moe zijn. Melatonine werkt niet en de échte slaappillen willen ze me niet meer geven omdat ze bang zijn dat ik verslaafd raak. Hou je muil, ik wil gewoon pitten. En het irritante is dat niemand me serieus neemt als ik zeg dat ik niet heb geslapen. 'Meestal heb je niet in de gaten dat je hebt geslapen als je midden in de nacht wakker word, misschien voelt het gewoon alsof je kort hebt geslapen.' Nee. Rot. Een lichtjaar. Op.
Verder heb ik geen boeken. Dat klinkt fucking stom, maar enig idee hoeveel tijd je over hebt om te beseffen dat je geen vrienden hebt als je niet leest? Véél. Geen notificaties op mijn mobiel. Niemand die checkt hoe het gaat. Niemand die vraagt of ik wil afspreken. God, ga ik weer, hoor. Anyways, nu ben ik dus gedoemd om op deze site te gaan lopen zeiken. Dus mochten jullie irritaties hoog oplopen: blame the library. Ik word er strontchagrijnig van. Sorry.
Ook erger ik me dood aan mijn psych. Loopt maar een beetje te mekkeren dat het 'zonder mijn samenwerking niet gaat werken' en dat wéét ik, en ik wéét dat ze gelijk heeft, maar ik kan me er gewoon niet toe zetten. Dit is de beste therapie tot nu toe, maar ik moet zoveel opgraven, alles wat ik heb weggestopt en dat voelt gewoon echt zwaar zwaar zwaar klote. Drie keer om even te benadrukken hoe shitty dit allemaal is. Soms vind ik het prima oké om het over mijn verleden te hebben, maar andere keren ben ik te druk en te moe om dat er ook nog eens bij te krijgen. Maar ja, ik ben verplicht. Toppie.
En een kut die de niagara watervallen nadoet is ook niet helpend, verdomme. Ik haat tampons. Nog meer dan fucking maandverband.
Leuke eerste vakantiedag, jongens!
Vrolijke groetjes,
Nog-steeds-o-zo-anoniem.
Persoon: 'Hoi.'
Ik: Wie ben jij? Wat moet je van me? Rot op, ik wil niet met je praten. God, ik haat mensen.
Aka mijn eeuwige struggles. Ik voel me zo kutkutkut alleen en ik ben er onderhand wel een beetje klaar mee. Niet om zielig te doen hoor, maar soms is het echt onmogelijk om met mezelf te leven. Ik kan mezelf soms echt amper verdragen. Ik doe zo goddamn moeilijk en koppig en wat ik doe staat nooit gelijk met wat ik voel. Jézus.
Ik loop altijd wel een beetje te zeiken dat iedereen 'me toch wel verlaat' maar gosh ik duw ze wég. Daar zit het probleem. En dat heb ik meestal niet eens door tot ze weg zijn en niet meer bereid zijn om me te vergeven. Great.
Ik slaap ook echt allememachies slecht. Het is echt verschrikkelijk. Zo'n twee uur per nacht, en ik trek het echt niet meer. Ik word zo moe van het moe zijn. Melatonine werkt niet en de échte slaappillen willen ze me niet meer geven omdat ze bang zijn dat ik verslaafd raak. Hou je muil, ik wil gewoon pitten. En het irritante is dat niemand me serieus neemt als ik zeg dat ik niet heb geslapen. 'Meestal heb je niet in de gaten dat je hebt geslapen als je midden in de nacht wakker word, misschien voelt het gewoon alsof je kort hebt geslapen.' Nee. Rot. Een lichtjaar. Op.
Verder heb ik geen boeken. Dat klinkt fucking stom, maar enig idee hoeveel tijd je over hebt om te beseffen dat je geen vrienden hebt als je niet leest? Véél. Geen notificaties op mijn mobiel. Niemand die checkt hoe het gaat. Niemand die vraagt of ik wil afspreken. God, ga ik weer, hoor. Anyways, nu ben ik dus gedoemd om op deze site te gaan lopen zeiken. Dus mochten jullie irritaties hoog oplopen: blame the library. Ik word er strontchagrijnig van. Sorry.
Ook erger ik me dood aan mijn psych. Loopt maar een beetje te mekkeren dat het 'zonder mijn samenwerking niet gaat werken' en dat wéét ik, en ik wéét dat ze gelijk heeft, maar ik kan me er gewoon niet toe zetten. Dit is de beste therapie tot nu toe, maar ik moet zoveel opgraven, alles wat ik heb weggestopt en dat voelt gewoon echt zwaar zwaar zwaar klote. Drie keer om even te benadrukken hoe shitty dit allemaal is. Soms vind ik het prima oké om het over mijn verleden te hebben, maar andere keren ben ik te druk en te moe om dat er ook nog eens bij te krijgen. Maar ja, ik ben verplicht. Toppie.
En een kut die de niagara watervallen nadoet is ook niet helpend, verdomme. Ik haat tampons. Nog meer dan fucking maandverband.
Leuke eerste vakantiedag, jongens!
Vrolijke groetjes,
Nog-steeds-o-zo-anoniem.
25 jun 2016 - bewerkt op 25 jun 2016
- meld ongepast verhaal
-
Imagimary (opgeheven op 14-06-2022)
zaterdag 25 juni 2016 03:21
Je bent nóóit verplicht om ergens over te praten met je psych! Voel je dus alsjeblieft niet gedwongen het ergens over te hebben waar jij het niet over wil hebben, dat zal enkel averechts gaan werken. Je psycholoog kan hier op verschillende manieren op inspelen.
Wat het slapen betreft: ik struggle al jaren met slaapproblemen dus ik begrijp heel hoed hoe frustrerend het is. Niet slapen sloopt je.
Ik vind het vreemd dat ze je niet geloven trouwens. Hadden ze eens tegen mij moeten zeggen, dan had ik ze vriendelijk uitgenodigd om eens een kopje thee te komen drinken met me om vier uur 's nachts.
Wat slaapmedicatie betreft, ik begrijp wel dat ze voorzichtig zijn met slaapmedicatie voorschrijven: je bent een jonge meid. Anderzijds geef je wel aan ergens last van te hebben, dus vind ik dat ze daar op in moeten spelen. Er is altijd een middenweg. Zo kunnen ze in plaats van de echte slaappillen je ook temazepam voorschrijven, wat prima werkt om mee in te slapen. Ook daar kan je afhankelijk van worden, maar daarom moet het met mate voorgeschreven worden. Ik heb ooit eens vijf 'noodpillen' temazepam gekregen voor de momenten dat ik zoveel nachten achter elkaar niet sliep dat ik bijna psychotisch werd (niet slapen is echt heel slecht voor je psyche). Ik nam dan alleen zo'n pil op de momenten dat ik het echt niet meer trok, om eindelijk eens een keer te kunnen slapen. Ik denk dat ik in één jaar maar vier keer zo'n pil (ik schreef bijna pik :^>
heb geslikt, op zo'n manier zal ik er nooit afhankelijk van worden. Iets regelmatiger mag ook, maar dat wil ik zelf liever niet.
Probeer de mogelijkheden eens te bespreken met je arts.
-
MoodswingBaby
zaterdag 25 juni 2016 09:27
Ik herken de slaapproblemen ook heel goed. Bij mij is het ook ongeveer op jouw leeftijd begonnen met een hevige crisisperiode waarbij ik soms nachten na elkaar niet sliep. Zoals Imagimary zegt, is dat verschrikkelijk slecht voor je maar ik weigerde zelf om slaappillen te nemen. Ik wist ook heel goed dat het probleem in mijn hoofd zat; te veel nadenken over belachelijk dingen en dan nadenken over het niet kunnen slapen om me dan zorgen te maken dat ik moe zou zijn waardoor mijn hart na een tijdje als een gek tekeer ging. Ik weet niet of het bij jou ook eerder zoiets is maar indien wel gaan slaappillen dat probleem natuurlijk niet oplossen. Ik heb veel zaken geprobeerd, van plantaardige slaappillen tot relaxatietherapie tot acupunctuur en uiteindelijk is het gewoon 'vanzelf' wat beter geworden. Ik heb nog altijd verschrikkelijke nachten en ik pas mijn leven aan aan mijn slaapritme maar het is niet te vergelijken met hoe het is geweest.
Om maar te zeggen, niet wanhopen! Een bepaalde klik in je hoofd kan soms voldoende zijn om het probleem te verzachten. Ikzelf praatte er ook met weinig mensen over omdat het simpelweg niet begrepen wordt. Niet slapen? Dat kan toch niet? Je zal wel een paar uurtjes hebben geslapen! Ja hoor, als je een hele nacht ronddolen met een hart dat tekeer gaat, slapen kunt noemen dan heb ik een topnacht achter de rug! Probeer echter wel een paar mensen te zoeken die het wel begrijpen zodat je wat kan ventileren na een horrornacht. Ik hoop voor je dat het snel wat beter wordt! Slecht slapen is een hel maar ik geloof erin dat je uit deze spiraal kan geraken!
-
MoodswingBaby
zaterdag 25 juni 2016 09:30
Wat Imagimary voorstelt, vind ik echter wel een goed idee. Na enkele horrornachten moet je gewoon eens recupereren en daarvoor kan een dergelijke inslaper wel helpen. Ik heb het echter nooit gedurfd hoewel ik het altijd in huis had. Ik was te bang om er afhankelijk van te geraken.
-
Imagimary (opgeheven op 14-06-2022)
zaterdag 25 juni 2016 14:35
@moodswingbaby Even off-topic, ik vind recupereren echt een tof woord! Nog nooit eerder gehoord of gelezen
-
MoodswingBaby
zaterdag 25 juni 2016 16:25
Haha ik ben Vlaamse. Hier is dat een vrij alledaags woord. het betekent 'op adem komen'
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 okt 2016 Boulimia zonder overgeven (?) ( 6 )
- O 20 sep 2016 Long time no see. ( 2 )
- O 25 jun 2016 Slapeloosheid en tampons ( 5 )
- O 23 jun 2016 Detectivepraktijken en goeie cijfers ( 3 )
- O 22 jun 2016 Schrijf een reactie ( 9 )
- O 22 jun 2016 Stomme feestjes en interesse ( 21 )
- O 22 jun 2016 Ben ik weer. ( 5 )
- O 22 jun 2016 Nou, dit is awkward. ( 6 )