Nou, dit is awkward.

Om maar zo anoniem mogelijk te blijven ga ik mijn naam hier dus niet zeggen. Sorry guys, maar stel je voor dat iemand erachter komt dat alle komende dramatische verhalen van mij zijn? Oei. Awkward. Laten we daar maar even niet aan denken.
Ik ben dus ... (hier hoort mijn naam te staan, komisch hé!) en ik ben op dit moment 14 jaar en ik-heb-geen-idee maanden oud. In augustus word ik 15. Ik kijk er eigenlijk best wel naar uit, want 14 klinkt zo puberaal. Begrijp me niet verkeerd, hoor, maar heb je ooit wel eens iemand horen zeggen: 'Jeetje, ik lijk wel een 15-jarig tienermeisje!'? Nope. Dacht ik al.
In ieder geval, ik heb veel hobby's. Normaal zeggen mensen dit om de vraag te ontwijken, maar for real. Ik heb echt héél véél hobby's. Ik zal een lijstje maken.

-Zingen. Ik hou van zingen. Nu ben ik geen persoon dat dagelijks loopt te tetteren tot anderen me smeken te stoppen, maar mocht je ooit in de buurt van mijn badkamer zijn en je vraagt je af wie daar weer een of ander vervelend top-40 nummer loopt te schreeuwen, dat ben ik.
-Dansen. Goed, goed, ik kan het niet. Maar het is leuk om 'Single Ladies' op te zetten en een halfslachtige poging doen om die moves van Beyoncé onder de knie te krijgen, toch?
-Pianospelen. Oké, ik geef toe dat ik dit pas een jaar toe en nee, ik ben niet goed. Maar ik vind het erg leuk om te doen (als ik heb eenmaal door heb dan, het oefenen is allememachies vervelend), en ik schrijf ook mijn eigen nummers.
-Acteren. Ik ben er helemaal weg van. In andermans 'huid' kruipen is echt wat ik het liefste doe.
-Lezen. Ik ben een ont-zet-ten-de leesfreak. Noem een Young-adult boek en ik durf mijn handen ervoor in het vuur te steken dat ik 'm heb gelezen. (Try me!)
-Ohja, ik schrijf zelf ook boeken.
-Netflix. Ik weet dat het nogal mainstream klinkt, maar Netflix is echt een van de basisbehoeften bij mij, hoor. Ik heb inmiddels zo veel series gezien dat Netflix een beetje leeg raakt. Ach ja, we hebben altijd de films nog.
-Muziek luisteren. Ik houd van heel verschillende muziek. Dit zeggen uiteraard ook weer veel mensen, maar echt. Ik houd van top-40, de slechte Nederlandse rap waar zo dom mee mee kan schreeuwen, prachtige stukken van Chopin, trapsoul, indie, maar mijn liefde gaat op dit moment vooral uit naar Halsey. Love her.
-Eten. Like many teenage girls, hou ik van eten. Ik heb er weliswaar een haat-liefde relatie mee (ik heb vaaaak last van vreetbuien, oeps) maar ondanks dat blijf ik realistisch. We hebben allemaal eten nodig, sommige alleen uh, meer dan andere.
-Slapen. Ik heb jammer genoeg een slaapprobleem, maar de uurtjes die ik mee kan pakken zijn hemels.
-Schrijven. Ja, ik ben niet dement, ik weet dat ik al had gezegd dat ik boeken schrijf, en liedjes. Maar ik schrijf ook gedichten!
-Opruimen. Wauw. Ik voel gewoon dat je wenkbrauwen omhoogschieten. Stop daarmee, je krijgt er rimpels van! Ik vind opruimen leuk, want ik krijg er altijd zo'n opgelucht, schoon gevoel van. Ik word altijd heel onrustig als ik in een rommelige kamer ben.
Tumblr. Ik hóú van tumblr. Als ik me verveel is dat het eerste wat ik doe. Ik ben kinda obsessed met mijn eigen tumblr, maar wegens privacyredenen kan ik die hier niet plaatsen. Jammer weer.
Fitnessen. Ik ga graag naar de sportschool, want ik ben altijd super trots als ik er vandaan kom. Ik kan namelijk af en toe nogal dramatisch en irritant doen over mijn lichaam. Noujaaa, iedereen is wel ergens onzeker over.
Tekenen. Ik weet alleen nooit wat ik wil tekenen. Ik begin met iets en dan denk ik: 'What the actual fuck ben ik aan het doen?' en als ik de tekening af heb is het meer iets in de trant van: 'Wauw, hoe heb ik dat in hemelsnaam voor elkaar gekregen?'. Het is leuk. Het geeft me een rustig gevoel.

Goed, dit was mijn lijst met hobby's. Het is nu 01:41 en ik zou eigenlijk allang in dromenland moeten zijn, maar ik werd wakker gehouden door iets. Door een boek, beter gezegd. Ik had net 'De Selectie' van Kiera Cass gelezen, en ik wilde dolgraag met iemand praten over dit boek. Toen besefte ik dat mijn mobiel ingenomen was (dit gebeurd iedere avond, ze denken dat mijn late bed tijden anders mijn schoolprestaties gaan beïnvloeden, ik geef ze groot gelijk) en dat er toch niemand meer wakker zou zijn op dit tijdstip. Laat staan dat ik überhaupt vrienden heb die van lezen houden, maar dat terzijde.
Dus toen googelde ik 'online dagboek' et voilà, hier ben ik. Ik betwijfel of iemand mijn gezeur gaat lezen, maar het is fijn om te doen alsof.
Ik wil zo graag dingen over mezelf vertellen, maar ja, waar begin je? Ik beschrijf iedere avond mijn dag wel gewoon. Misschien word mijn leven dan een beetje logisch, want geloof me, mijn leven is zó ingewikkeld dat ik het nu niet eens op kan schrijven. Niet dat ik nu de depressieve tiener wil uithangen, hoor.

Weetje dat de originele reden om op te blijven mijn toets Aardrijkskunde van morgen is? Ik heb momenteel een toetsweek, mijn laatste. Hij is afgelopen vrijdag begonnen en gaat door tot donderdag. Zoals ik al zei heb ik morgen een Aardrijkskunde toets waar ik nou ja, vrijwel niet voor heb geleerd. Nu probeer ik niet cool te doen hoor, maar het lukte me gewoon niet. Ik heb zowat 5 uur op studiebegeleiding gezeten (een soort gevangenis van 1 tot 6 uur waar je verplicht moet studeren, je ouders betalen er zo'n 500 euro per maand voor) en het blijkt dat ik het geheugen van een vis heb. Het is zeer triest. Ik herinner me nog wat over bio - en fossiele brandstoffen, maar that's it.
Het probleem is dat ik niet zomaar een onvoldoende kan halen, want ik sta een 5,6 gemiddeld. En ik wil echt over gaan. (Oh ja, ik zit in havo 3, trouwens.)

Ik zou nu moeten leren, maar ik heb absoluut geen zin. Ik denk dat dit tijdstip de rebel in me losmaakt, want ook al ligt mijn Aardrijkskunde boek al drie uur dertig centimeter van me vandaan, ik heb het nog geen één keer geopend. God o god, dit gaat morgen echt niet goed komen. Misschien lees ik het zo nog een keertje door, of zo.

Ik denk dat dit het alweer is voor vandaag! Misschien is dit de laatste keer, misschien is dit de eerste keer in een hele reeks van zeurverhalen. Wie weet?

Misschien tot de volgende keer,

Nog-steeds-o-zo-anoniem.