dilemma.
Ik bevind me in een situatie.. waar ik me niet in weet te gedragen. heel vervelend..
Ik heb mijn beste vriend verteld dat ik iets voor hem voel. Ik heb hem uitgelegd dat ik erg twijfelde en al die redenen.. uiteindelijk heb ik gezegd dat ik de twijfel na 2 jaar niet meer aan kan en graag een keuze wil maken.. ik heb hem verteld dat ik het eigenlijk wel graag wil proberen.. kijken of er iets kan opbloeien.
Hij heeft 2 jaar terug al verteld dat hij verliefd op me is... ik wist niet of dit nogsteeds het geval was maar toch..
toch was het zo ongemakkelijk.. ik vond het echt heel erg..
ik kreeg mijn woorden niet uit mn mond en ik schaamde me..
ik wou dat ik kon zeggen; ik kan er niks aan doen maar ik ben heel erg verliefd op je.
Want zelfs toen twijfelde ik nog.. ik wil helemaal niet twijfelen.. het is niet dat hij me ten huwelijk heeft gevraagd ofzo. maar zo voelt het wel.........
We hebben gezegd dat we gaan kijken of het iets kan worden..
maar het voelt nu 1 dag later alsnog als een brok onzekerheid. alsof we geen stap verder zijn.. terwijl we dat natuurlijk eigenlijk wel zijn.. na 2 jaar ontkent te hebben heb ik toegegeven dat ik iets zou willen.. of zou willen kijken of er iets is..
maarja, hoe doen we dat dan? Zo vaak zie ik hem niet omdat hij ver weg woont.. hoe moet ik me nu gedragen dan als ik bij hem ben?
De stap van een goeie vriendschap naar liefde is moeilijk.....
zal het ijs gewoon gebroken moeten worden?...
het houd me de hele tijd bezig....
Ik heb mijn beste vriend verteld dat ik iets voor hem voel. Ik heb hem uitgelegd dat ik erg twijfelde en al die redenen.. uiteindelijk heb ik gezegd dat ik de twijfel na 2 jaar niet meer aan kan en graag een keuze wil maken.. ik heb hem verteld dat ik het eigenlijk wel graag wil proberen.. kijken of er iets kan opbloeien.
Hij heeft 2 jaar terug al verteld dat hij verliefd op me is... ik wist niet of dit nogsteeds het geval was maar toch..
toch was het zo ongemakkelijk.. ik vond het echt heel erg..
ik kreeg mijn woorden niet uit mn mond en ik schaamde me..
ik wou dat ik kon zeggen; ik kan er niks aan doen maar ik ben heel erg verliefd op je.
Want zelfs toen twijfelde ik nog.. ik wil helemaal niet twijfelen.. het is niet dat hij me ten huwelijk heeft gevraagd ofzo. maar zo voelt het wel.........
We hebben gezegd dat we gaan kijken of het iets kan worden..
maar het voelt nu 1 dag later alsnog als een brok onzekerheid. alsof we geen stap verder zijn.. terwijl we dat natuurlijk eigenlijk wel zijn.. na 2 jaar ontkent te hebben heb ik toegegeven dat ik iets zou willen.. of zou willen kijken of er iets is..
maarja, hoe doen we dat dan? Zo vaak zie ik hem niet omdat hij ver weg woont.. hoe moet ik me nu gedragen dan als ik bij hem ben?
De stap van een goeie vriendschap naar liefde is moeilijk.....
zal het ijs gewoon gebroken moeten worden?...
het houd me de hele tijd bezig....
06 mei 2015
- meld ongepast verhaal
-
Hatsjepsoet (opgeheven op 10-6-2015)
woensdag 06 mei 2015 23:12
Denk dat je gewoon jezelf moet blijven en als de liefde goed zit dan verdwijnt de ongemak snel. Succes en meer liefde toegewenst
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 dec 2019 verwarming, thee en bier
- O 03 nov 2019 mezelf beter aan het leren kennen
- O 13 okt 2019 In het hier en nu zijn
- O 09 sep 2019 Gedachten gedichtje
- O 31 aug 2019 Avondje stappen
- O 27 mrt 2019 Er komt zo veel op mijn dak in de flow ( 1 )
- O 08 jan 2019 geen deel meer van zijn
- O 10 dec 2018 ik heb jou niet nodig ( 1 )
- O 26 nov 2018 keuze stress werk
- O 08 nov 2018 nieuwe vrienden maken, tips? ( 2 )
- O 06 nov 2018 vrije dag.
- O 14 okt 2018 Alleen ( 1 )
- O 24 sep 2018 tattoo ( 1 )
- O 18 jul 2018 Wat wou ik ook al weer zeggen?
- O 16 jul 2018 Geliefd worden en zijn ( 1 )