dit is niet leuk meer..!

Het was al niet leuk, maar nu is het al helemaal niet leuk meer!

Ben nu al sinds november ziek. Het begon met een verwaarloosde bovenste luchtweginfectie, die daardoor inmiddels ook in mijn longen zat. Heel fijn, zo'n olifant op je borstkas.. NOT! Antibiotica hier, kuurtje daar, ontstekingsremmers, nog een kuur, weer ontstekingsremmers met erbij een flinke kuur... Maar dat mocht niet echt baten. Nou moet ik ook wel eerlijk toegeven dat ik het heel erg moeilijk had met het begrip RUST HOUDEN. Na een halve dag school was ik zó kapot dat ik de dagen erna werkelijk niks meer kon.

De koorts werd wat lager, dus ik dacht; jippieee! het gaat beter. Dus Halverwege januari weer begonnen op stage. Eerste week ging redelijk, moest daarna meteen naar bed, want ik was gesloopt. Mijn poging tot naar school gaan, resulteerde vrijdagavond in ontzettend veel pijn en opnieuw heel erg benauwd. Hele weekend in bed, en de koorts liep weer op. Maandag toch maar naar stage, maar eerder naar huis gegaan, het ging echt niet meer. Dinsdag opnieuw naar de huisarts; conlusie - terug bij af. Of ik nou ajb eens een keertje echt rustig aan wilde gaan doen. Ik kreeg een nieuwe kuur en de verplichting bedrust te houden. Dus zo belande ik de week erna weer in bed ipv op stage en school. Met de sociale gevolgen van dien; mensen die ik als mijn vrienden beschouwden, laten me min of meer vallen en ik voel me in de steek gelaten. Anderen kwamen juist weer dichter naar me toe... je komt er dan wel achter op wie je echt kunt bouwen.

Na een week werd het eigenlijk alleen maar slechter... diarree erbij, overgeven... niks binnen kunnen houden. Leuk voor de lijn, maar niet voor mijn inmiddels zeer charmante spagetti benen waar ik zwalkend op loop... en met een krukje onder de douche. Dus begeleiding gister heel duidelijk; wij gaan morgen naar de huisarts en ik ga met je mee, want jij bent er klaar mee en wij ook, want dit is niet normaal. Ergens wel fijn dat iemand het even van me over nam, ik kan gewoon echt niet meer.

Dus vandaag het zoveelste bezoekje aan de huisarts met mijn vers verworven nieuwe klachten bovenop de rest... Conclusie; kan dagen duren, tot twee of vier weken. Ze durven geen antibiotica meer te geven omdat mijn darmen aangetast lijken te zijn door al die troep en de infectie vanuit mijn luchtweg en longen nu ook daar lijkt te zitten. Mijn eetlust is ook compleet verdwenen, dus dat loopt ook niet lekker. Ze zei dat ik vaker moest eten, en dan kleine beetjes, al is het maar een kop thee met twee biscuitjes. En wederom RUST... vanmorgen gesprek op school gehad, een aangepast traject op mijn oorspronkelijke studievertraging en dat wat er nu dus is ontstaan sinds ik ziek ben.

Het duurt nu al zo lang, ik vlieg soms tegen de muren op van frustratie. En dat gedoe met m'n vriendinnetjes zit me ook echt niet lekker. Ik voel me alleen, al doet begeleiding inmidddels wel meer hun best om me te helpen, zoals het verschonen van mijn bed als ik die weer eens heb onder gespuugd, ik mis ze op de momenten dat ik echt iemand nodig heb...

De momenten dat ik jankens boven de pot mijn maag leeggooi.. en de momenten van de pijn... ik schijn een abnormaal hoge pijngrens te hebbben en in dit geval denk ik dat dat mijn redding is. Op de momenten dat de pijn heel erg is, voel ik me soms zó alleen... dan lig ik als een klein meisje te huilen in bed en wil ik eigenlijk gewoon even een arm om me heen en een geruststellende stem die zegt dat het wel goed komt... Maar op de momenten dat ik zo in bed lig, durf ik ze niet te bellen om te vragen om te komen, bang dat ze denken dat ik me aanstel ofzo, of eigenlijk weet ik niet eens zo goed waar ik zo bang voor ben.

Ik heb vandaag zelfs even gedacht; misschien haal ik het wel gewoon in mijn hoofd dat ik ziek ben... waarop eigenlijk direct de reactie kwam; kijk in de spiegel, je hebt kringen onder je ogen en je bent nog witter als het beetje sneeuw dat er nog ligt, je ziet er niet uit!

EN BEDANKT!




en ja... ik begin bijna medelijden te krijgen met mezelf
want bah wat voel ik me aan alle kanten beroerd