Foutieve inschatting

Lig al bijna drie weken in bed. Afgezien van de tripjes naar de huisarts, huisartsenpost en eerste hulp. Om eventjes aan het zuurstof te mogen of om mijn gebroken tenen recht te zetten.

Ohjah.. laten we mijn foutieve inschatting van vrijdag niet vergeten. Met goede moed dacht ik inmiddels een dagje school toch wel aan te moeten kunnen. Ivm de duizeligheid (door zuurstof tekort) was mij wel zo nadrukkelijk verboden op de scooter te stappen, dat ik me daar niet aan durfde te wagen. Dus mijn lieve klasgenootje B. boodt aan mij op te halen. Begeleiding stond standby om me op te halen. Zo'n beetje iedere docent van wie ik die dag les had, kwam met de goede tip om naar huis te gaan. Waarop ik antwoorde dat ik dat ook zeker zou doen aan het einde van mijn lessen. Om vervolgens van een bijdehante docent te horen te krijgen hoe vies de lucht op school is etc.. GOH MEEN JE DAT NOU ECHT?!?!?!

Ik geloof namelijk dat IK degene was die zo'n beetje iedere week bij docenten en concierges loopt te klagen over hoe ONTZETTEND RANZIG die wc's zijn en over het feit dat de schoonmaaksters dezelfde doek gebruiken voor de tafels als voor de wc's.

Maar goed, dat moest ik ff kwijt.

Heel goed voor je zelfvertrouwen als zowel je klasgenoten als je docenten tegen je zeggen dat je naar huis moet gaan omdat je er niet uitziet. Voel je je echt heel welkom door. UITZIEKEN zeggen ze dan... ja hoelang moet dat dan wel niet duren? hoelang kan ik daar dan wel niet op wachten? LANG

Inmiddels aan de 2e antibioticakuur en nog steeds benauwd, hoesten en veel pijn. Verder zitten mijn holtes nog steeds zo vol dat mijn kaak inmiddels al 2 dagen vastzit. (schijnt erbij te kunnen horen) en de antibiotica zorgt in combi met de pijnstillers voor enorme buikpijnen. Dus nee.. echt lekker gaat het niet. Heb wel heel erg moeten lachen, S. (mijn mentor) zei iets en toen ik daar antwoord op gaf deed ze dus alsof ze me niet verstond.. (ben nogal mijn stem kwijt) en dat had ik echt een beetje laat door Jups... dat was het hoogtepuntje van de dag... even iemand die in staat is een grapje te maken over mijn toestand.

TOEGEGEVEN vrijdag was een foutieve inschatting. Ik had inderdaad eigenlijk niet moeten gaan. Voelde me erna zo beroerd, dat ik de auto al had ondergespuugd en al sliep voor we de straat uit waren. Ik besef me wel dat mijn lieve klasgenootjes dat zeiden uit zorg voor mij... maar oeeh... juist daarom wil ik naar school... de lessen en de klas.. ik mis het gewoon belachelijk erg.

en ik voel me knap waardeloos om het feit dat ik de hele dag slaap
en hoest

ik krijg BIJNA medelijden met mezelf