Het nieuwe gezinslid met acteerprestaties
Papa heeft afgelopen zondag een spierwitte veertienjarige poes in huis gehaald. Eindelijk. Ze is blijvend.
Doerak (dat is typisch een ik-wist-geen-betere-of-mooiere-poezennaam-dan-deze-en-ik-heb-te-weinig-tijd-en-zin-om-er-dieper-over-na-te-denken-want-dat-kan-ik-toch-niet-naam) is een heel lief, klein poesje dat er heel erg gezond en absoluut niet als veertienjarig uit ziet. Ze is heel aanhankelijk, nieuwsgierig en actief en ik heb in twee dagen zo'n goede band met haar gecreëerd dat als ik even naar de wc ging, ze me meteen ging zoeken.
Het beestje is een beetje schijnheilig en aandachtsgeil uitgevallen. Overdag doet ze alsof ze niet kan miauwen en 's nachts krijst ze de boel bij elkaar om aandacht. Af en toe doet ze alsof ze op je schoot wil springen, zet haar pootjes tegen je been aan, kijkt je hopeloos en hulpeloos aan en maakt dan een raar hupje alsof ze niet kan springen. Vervolgens kijkt ze je aan met een blik die lijkt te zeggen "til me dan ook op, malloot", wat je dan ook uit medelijden en vertedering doet, maar als je dan uit zicht bent, springt zij vlug als een mega super lenige balansbeheersende kat op het aanrecht om de overgebleven etensresten van die avond ongegeneerd weg te schrokken. Amateurkat.
Dat is dus Doerak, ons nieuwe gezinslid.
Ennaira, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende