En nu?

En toen was alles voorbij op Valantijnsdag notabene
Dat mijn geheim ter sprake kwam..
Nog steeds samen met mijn vriend

En dan de dag vandaag die ene collega die me altijd erin steunde lijkt nu opeens naar hem toe te willen trekken na die ene grapje op t werk dat ze zei: ik mag hem vast wel van je lenen he vind je niet erg toch?
Waarop ik antwoorde met een fake smile: tuurlijk hoor, jij mag dat. Maar in me hoofd: maar je bent wel getrouwd en hebt 2 kinderen plus je bent zn type al helemaaaaal niet.

En dan nu vandaag in de groeps collega app op whatsapp een appje naar zijn vader die ook bij ons werkt:
Ben je zaterdagavond thuis? Waarop hij antwoord: Ja
En zij: okay dan kom ik misschien even langs als je dat leuk vind.

En nu dat ze haar relatie verbroken heeft en bij dr zus inwoont en nog niet eens gescheiden is wilt ze blijkbaar haar woorden waar maken en dus echt met hem gaan flirten of wat dan ook omdat ie bij zn vader woont en bij hem in de buurt kan zijn.
Maar ze kon zn vader ook een normale app sturen buiten de groepsapp om zonder dat ik t hoef te weten want nu dat ik t weet ben ik mezelf helemaal aan t opeten van binnen.

Ik blijf aan hem denken ondanks alles wat er is gebeurd maar of dat wederzijds is weet ik niet.
Het zal wel niet anders had ik al wat gehoord van hem.
Ik wil hem sinds die ene dag berichten sturen maar ik weiger t te doen om een diss te voorkomen ookal weet ik dat hij niet boos op mij is of wat dan ook.
Mijn hoofd ontploft gewoon en ik kook van binnen.

Maar dit irriteert me gewoon en er is geen persoon aan wie ik dit kwijt kan natuurlijk dan zoek ik mijn uitlaatklep hier natuurlijk na een hele poos niet online te zijn geweest.

I feel like a total wreck