Fijn onder water
Vandaag heb ik, na een lunch met m'n ouders op m'n broer zijn werk, in een warm bad gelegen. M'n ouders waren nog de stad in gegaan, ik wilde nog aan school dus was op de fiets zodat ik eerder weg kon. Enig, want net toen ik al had voorgesteld om naar mijn broer zijn werk te gaan en helemaal aangekleed was, merkte ik weer mijn gevoel op. En die was niet positief. Oke, toch eruit, misschien knap ik daar wat van op. Eenmaal daar met pap en mam was het wel gezellig, maar ik voelde het gevoel nog steeds. Ik durfde niet goed naar huis, maar besloot toch te gaan. Eenmaal thuis kleedde ik me uit en stapte ik onder de douche. Warm/hete douche. Op de grond zittend liet ik het water over m'n schouders gaan. Dat was fijn, maar eigenlijk wilde ik gewoon liggen in een plas water. Ik liet het bad vollopen door de douchekop in het midden te laten stromen. Het regende warm water en langzaam kroop het water tot over mijn oren. Fijn, die onderwaterstilte. Wat klinkt de wereld dan anders. Nog een tijdje heb ik zo op de bodem van het bad gelegen. Zachtjes "Not going back to the harbour" gezongen, van Lanterns on the lake.
Het gevoel is niet weggegaan. Aan school heb ik weer niets gedaan. Eigenlijk heb ik sowieso niets gedaan, behalve door blijven ademen.
Morgen weer therapie, maar zelfs daar geen zin in. Ik wil slapen, onder water.
Damn, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende