Ga uit mijn hoofd...
De sterren lachen me zachtjes uit,
de maan probeert mijn tranen te beminnen.
terwijl de regen zachtjes klettert op mijn raam.
Het verleden sluipt naar me toe,
het heden blijft steken bij de deur,
en de toekomst durft niet dichtbij te komen staan.
De liefde kruipt een eindje verder onder mijn bed,
terwijl de haat door de kamer springt
en het grote verdriet zich verstopt samen met de pijn
Alles wat ik nog in mijn kamer mis,
is de bulderende lach van jou toen je me vertelde,
dat mijn liefde voor je, gewoon niet genoeg zou zijn.
*Ice*, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende