Vaag gedichtje...

Net als altijd wordt er veel bloed vergoten,
en veel wijn en water geschonken.
Veel liefde wordt in mijn hart gesloten,
welk daar al vaak is in verdronken.

Soms wordt de stilte even onderbroken,
terwijl de nachtegaal vrolijk zijn zingen staakt.
De wijnglazen worden tot scherven toe gebroken,
daarna opgepakt en opnieuw gemaakt.

Dan vervaagt de nacht en vallen de sterren van de lucht,
en vliegen de vogels verder alsof er niks is gebeurt.
De angst en verdriet zijn voor de ochtendgloren gevlucht,
niks dat nog lijkt opwat ik heb getreurd.

Dus net als de dag, loopt ook de nacht op zijn eind.
de zwaarden worden neergelegd en de wind is even stil.
Vele doden zijn gevallen, vele staan nog overeind,
maar de vechtende groepen weten nog steeds niet wat ik wil.


*Hoe ik hierbij kom..geen idee, kwam ineens in mn op dus ik plaats ht maar*
07 feb 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van *Ice*
*Ice*, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende