Gebruikt.
Zoals de titel al zegt heb ik afgelopen donderdag gebruikt.
Met mijn neef, ik weet dat hij het zo af en toe doet en bij hem voel ik me veilig.
Hij let op me en zal altijd voor zorgen dat mij niks overkomt, daarom besloot ik bij deze onverstandige beslissing daar wel verstandig in te handelen.
Ja tuurlijk verklaar je me nu voor gek. Ik zelf ook wel een beetje, maarja ik ben ook geen drugshater.
Ik sta er ook wel redelijk voor open ookal is het enige wat ik ooit heb gedaan blowen.
Ik kon er niet meer tegen dat hij steeds maar de gesprekken afkapt met je weet niet wat het is, je weet niet hoe het is.
Je zult het nooit begrijpen! Daarom besloot ik het te doen, om hem de mond te snoeren, om te weten wat hij er dan in ziet.
En ik kan je vertellen, ik zie er echt helemaal niks in. Ik voelde er nauwelijks wat van op een gore smaak in me smoel na en een wat verdoofd gevoel in me neus en bij het slikken.
Verder geeft alcohol mij precies het zelfde effect als coke.
En het is ook echt geen tweede keer waard. Diezelfde avond was hij ook weer doorgedraaid. zichzelf gesneden etc.
Om 4 uur de politie moeten bellen, aangezien ik bij me neef was en ik niet naar hem toe kon komen.
Nadat ie gepraat had met politie was ie weer helderder, wist ie weer waar die mee bezig was en was ie superlief tegen mij.
Voelde zich schuldig dat ik had gebruikt, terwijl het mijn keuze was om het te doen. Ik neem hem dan ook niks kwalijk.
Maargoed hij wilt nooit meer aan die troep komen, en hij wilt dat ik hem daarbij ga helpen.
Dat lijkt me al een hele stap, en waarschijnlijk was het toch wel ergens goed voor..
Verder ging het weekend zwaar kut, sinds donderdag is ie weer down. Zit niet lekker in ze vel en alles zit hem tegen.
Hij ziet op die momenten alles zwart wit en negatief, ook onze relatie. Hij zegt dan veel kwetsende dingen, maarja ik kan er zo weinig tegen doen.
Elke keer dat ie zegt dat ik op ze ex lijk, niet bij hem hoor, weg moet uit ze leven etc breekt me hart.
Terwijl paar uur later of de dag erna hij weer liever doet.
Ik zelf begin te denken aan manisch depresief, want het ging echt twee weken heel goed en nu opeens weer slecht.
En de keren daarvoor was het ook ongeveer twee weken goed en toen weer slecht.
Het voelt ook alsof ik niks goed kan doen, ik wou dit weekend naar het strand maar hij wou niet.
Hij wou thuis blijven wegens zijn instorting van donderdag, maar zaterdagavond werd ie opeens kwaad dat we niks gingen doen. Was de hele dag ruk en klote en hadden we opeens een kutrelatie, terwijl er daarvoor niks aan de hand was.
Volgende week gesprek met psycholoog en vanaf dan maar weer gewoon iedere week een gesprek, want het lijkt goed te gaan maar dat blijkt dus niet zo te zijn.
Ik heb het er wel heel erg zwaar mee, want desondanks dat ik bij hem ben breekt mijn hart regelmatig.
Na dit weekend waarin alles dan volgens hem ook kut was en onze relatie ook, ben ik ook weer heel onzeker.
Onzeker over zijn gevoelens jegens mij en over de hele relatie. Ben zo bang dat ie me weer verlaat door ze buien.
Met mijn neef, ik weet dat hij het zo af en toe doet en bij hem voel ik me veilig.
Hij let op me en zal altijd voor zorgen dat mij niks overkomt, daarom besloot ik bij deze onverstandige beslissing daar wel verstandig in te handelen.
Ja tuurlijk verklaar je me nu voor gek. Ik zelf ook wel een beetje, maarja ik ben ook geen drugshater.
Ik sta er ook wel redelijk voor open ookal is het enige wat ik ooit heb gedaan blowen.
Ik kon er niet meer tegen dat hij steeds maar de gesprekken afkapt met je weet niet wat het is, je weet niet hoe het is.
Je zult het nooit begrijpen! Daarom besloot ik het te doen, om hem de mond te snoeren, om te weten wat hij er dan in ziet.
En ik kan je vertellen, ik zie er echt helemaal niks in. Ik voelde er nauwelijks wat van op een gore smaak in me smoel na en een wat verdoofd gevoel in me neus en bij het slikken.
Verder geeft alcohol mij precies het zelfde effect als coke.
En het is ook echt geen tweede keer waard. Diezelfde avond was hij ook weer doorgedraaid. zichzelf gesneden etc.
Om 4 uur de politie moeten bellen, aangezien ik bij me neef was en ik niet naar hem toe kon komen.
Nadat ie gepraat had met politie was ie weer helderder, wist ie weer waar die mee bezig was en was ie superlief tegen mij.
Voelde zich schuldig dat ik had gebruikt, terwijl het mijn keuze was om het te doen. Ik neem hem dan ook niks kwalijk.
Maargoed hij wilt nooit meer aan die troep komen, en hij wilt dat ik hem daarbij ga helpen.
Dat lijkt me al een hele stap, en waarschijnlijk was het toch wel ergens goed voor..
Verder ging het weekend zwaar kut, sinds donderdag is ie weer down. Zit niet lekker in ze vel en alles zit hem tegen.
Hij ziet op die momenten alles zwart wit en negatief, ook onze relatie. Hij zegt dan veel kwetsende dingen, maarja ik kan er zo weinig tegen doen.
Elke keer dat ie zegt dat ik op ze ex lijk, niet bij hem hoor, weg moet uit ze leven etc breekt me hart.
Terwijl paar uur later of de dag erna hij weer liever doet.
Ik zelf begin te denken aan manisch depresief, want het ging echt twee weken heel goed en nu opeens weer slecht.
En de keren daarvoor was het ook ongeveer twee weken goed en toen weer slecht.
Het voelt ook alsof ik niks goed kan doen, ik wou dit weekend naar het strand maar hij wou niet.
Hij wou thuis blijven wegens zijn instorting van donderdag, maar zaterdagavond werd ie opeens kwaad dat we niks gingen doen. Was de hele dag ruk en klote en hadden we opeens een kutrelatie, terwijl er daarvoor niks aan de hand was.
Volgende week gesprek met psycholoog en vanaf dan maar weer gewoon iedere week een gesprek, want het lijkt goed te gaan maar dat blijkt dus niet zo te zijn.
Ik heb het er wel heel erg zwaar mee, want desondanks dat ik bij hem ben breekt mijn hart regelmatig.
Na dit weekend waarin alles dan volgens hem ook kut was en onze relatie ook, ben ik ook weer heel onzeker.
Onzeker over zijn gevoelens jegens mij en over de hele relatie. Ben zo bang dat ie me weer verlaat door ze buien.
10 dec 2012
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
dinsdag 11 december 2012 15:11
Moeilijk en lastig allemaal waar je mee te maken hebt. Ik begrijp dat je het zat was om het telkens aan te horen. Maar misschien was het niet slim geweest om het ook te gaan gebruiken. Het heeft gelukkig wel goed uitgepakt voor jou. Aangezien je het niet opnieuw zal doen.
Misschien kan je het een keer voorstellen bij de psycholoog, als hij daadwerkelijk echt wilt gaan stoppen met het gebruiken. Dat hij gaat afkicken met prof.hulp. Want ik denk dat dat het slimste is, in deze situatie. Want je denkt ook aan manisch depressief.
Want als je dit alleen aan gaat, krijg je het denk ik erg moeilijk.
Dit door de afkick verschijnselen en hem ook nog een vast structuur te geven.
Ik reageer hier ook maar even gelijk op je huisdier verhaaltje. Het lijkt mij slimmer om je eigen konijntje te houden. Een huisdier wegdoen voor een ander dier, vind ik zelf niet kunnen.
En als de situatie positief is veranderd bij hem en tussen jullie, dat je dan pas gaat kijken naar een hond. Die ook past in jullie woonomgeving. Want een te grote hond in een klein bewegingsruimte is niet prettig voor het dier.
Sterkte met alles!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 01 mrt 2015 Zwanger en kwaaltjes ( 4 )
- O 02 apr 2013 Waarom? ( 1 )
- O 26 mrt 2013 Als ik had geweten. ( 2 )
- O 21 feb 2013 Praten? ( 5 )
- O 07 feb 2013 Gelukkig. ( 2 )
- O 04 feb 2013 Van dag tot dag.
- O 20 jan 2013 Definitief. ( 4 )
- O 20 jan 2013 Tijd om hem achter me te laten?
- O 12 jan 2013 Onbeschoft en asociaal. ( 3 )
- O 05 jan 2013 Diagnose. ( 1 )
- O 05 jan 2013 Alcohol. ( 2 )
- O 30 dec 2012 Verslonzen.
- O 22 dec 2012 Te ver. ( 2 )
- O 13 dec 2012 Rekening houden, behalve met mij. ( 2 )
- O 12 dec 2012 Je kan het niet.