Geen titel, gewoon school
Ik vlieg nog eens weg.
Gewoon mijn vleugels uitslaan, en de blauwe lucht omarmen.
De koude wind in mijn gezicht laten slaan, en de kleine mensenhuisjes kilometers onder mij tellen.
Ik zit op school. Stiekem in het ICT-lokaal.
Ik heb permissie om gegevens van leerlingen in te voeren. Controleren of ze hun woordpakketten bijhouden, hoe ver ze zijn met het lezen van hun boeken en of ze wel genoeg doen aan rekenen.
Als ik dit soort opdrachten krijg voel ik me opeens heel klein. Opgesloten in een gebouw met eeuwige jeugdherinneringen.
Als ik dit soort opdrachten krijg stel ik mezelf serieus de vraag of ik in het onderwijs wil werken. Of ik misschien niet beter zangeres kan worden, of actrice.
Maar ik hou van kinderen; ik hou van hun eerlijkheid, hun fantasie en hun kinderlijkheid. Ik hou van hun onschuld.
Het is jammer dat sommige 'grote mensen' zo opgaan in het 'groot zijn', dat ze vergeten dat ze zelf een kind zijn geweest. Dat ze controlerende opdrachten gaan verzinnen om hun volwassenheid en autoriteit aan kinderen te tonen. Dat ze vervolgens die beschamende taak overdragen aan hun stagaire...
Dat ik die opdracht vervolgens uitvoer...
Gewoon mijn vleugels uitslaan, en de blauwe lucht omarmen.
De koude wind in mijn gezicht laten slaan, en de kleine mensenhuisjes kilometers onder mij tellen.
Ik zit op school. Stiekem in het ICT-lokaal.
Ik heb permissie om gegevens van leerlingen in te voeren. Controleren of ze hun woordpakketten bijhouden, hoe ver ze zijn met het lezen van hun boeken en of ze wel genoeg doen aan rekenen.
Als ik dit soort opdrachten krijg voel ik me opeens heel klein. Opgesloten in een gebouw met eeuwige jeugdherinneringen.
Als ik dit soort opdrachten krijg stel ik mezelf serieus de vraag of ik in het onderwijs wil werken. Of ik misschien niet beter zangeres kan worden, of actrice.
Maar ik hou van kinderen; ik hou van hun eerlijkheid, hun fantasie en hun kinderlijkheid. Ik hou van hun onschuld.
Het is jammer dat sommige 'grote mensen' zo opgaan in het 'groot zijn', dat ze vergeten dat ze zelf een kind zijn geweest. Dat ze controlerende opdrachten gaan verzinnen om hun volwassenheid en autoriteit aan kinderen te tonen. Dat ze vervolgens die beschamende taak overdragen aan hun stagaire...
Dat ik die opdracht vervolgens uitvoer...
26 nov 2003 - bewerkt op 26 nov 2003
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 mrt 2004 Liegen
- O 18 mrt 2004 Bezeerd
- O 07 mrt 2004 Mooie dag
- O 03 feb 2004 in het hoekje van...
- O 29 jan 2004 Obstipatie
- O 19 jan 2004 maandagavond, o poetisme
- O 09 jan 2004 Geen mooie woorden
- O 07 jan 2004 Contrast ( 1 )
- O 24 dec 2003 De dag voor Oekraine
- O 22 dec 2003 de mysterieuze verdwijning van... ( 3 )
- O 21 dec 2003 Over ik
- O 18 dec 2003 aan Timea ( 1 )
- O 18 dec 2003 Was ik maar de ezel!
- O 17 dec 2003 over God ( 1 )
- O 13 dec 2003 Slapen en geslapen worden