Geheimen binnen gezinnen

Een excellentie programma waar je in gaat op verschillende visies van het leven, de soorten kwaliteit, geluk, flow en dat in combinatie met het lesgeven. De naam wil ik niet noemen want dan ben ik zo gevonden bij een Google-actie maar er was een bijzondere spreker aanwezig gisteravond. Hij komt nog twee maal en het is een bijzondere man. Goede vragen en opdrachten.

Steeds 10 seconden om steekwoorden neer te zetten over een bepaalde situatie.
Wie jou positief beinvloed heeft, wat je nog weet van de kleuterschool, wie je moeder is, wie je vader is. Of er een geheim leefde of leeft binnen het gezin.

Het was te heftig. Klasgenoot (again een jongen, 24) heeft ooit al eens een kleín stukje van me gekregen. Ik schuurde een stukje papier af en zette hier op. 'Dit IS het geheim. Broer' In de pauze riep hij me en liep naar de gang. Jeetje wat heftig, wat een verhaal. Hoe lang duurde dit? Hij interpreteerde dat mijn broer wat overkomen was met iemand die we kenden terwijl hij vóór die 5 woorden dacht dat ik een nare ervaring heb gehad. Het duurde niet lang voor het stil viel 'hij bij mij'. We spraken, we spraken en het viel af en toe stil. Hij was oprecht geschrokken en dat was van zijn gezicht af te lezen. De pauze was voorbij (al even) en we liepen terug. We luisterden maar ik zag aan hem dat hij afdwaalde. Na het programma ging hij met dezelfde bus als ik terwijl dat om is voor hem. Hij was er, hij luisterde, hij gaf fijne woorden. Misschien dat dit wel één van de betere gaat zijn die mijn verleden en heden kent. Hij gaf me een vraag mee vlak voordat hij zijn trein in stapte en mijne aan kwam rijden: Als je één wens mocht doen, een te verwezenlijke, wat zou je willen?

Ik heb er lang over gedacht maar het antwoord.. nee hij blijft uit. Mijn wereldje wordt steeds kleiner. Het enige wat er nu nog is, is school & 1,5 uur sport daarnaast in de week. Drie vriendinnen die hun leven leven en ik amper nog zie of spreek. Het is klein en stil.

Wat wil ik?
Is er één ding die alles zal oplossen?

Met tranen in mijn ogen sprak ik uit dat ik wilde dat hij het zou bekennen naar mij toe.
Alleen dat? Is dat genoeg? Vroeg hij.

'Hij is echt ziek he'

ik was stil