Gevoelloos
Een vriendin van me belde me op en vertelde iets behoorlijks ergs (ik ga niet zeggen wat, maar het was bepaald niet leuk). De meeste mensen zouden geschokt voelen of geschrokken of iig ook maar iets.
Maar ik voelde nix. Noppes nada nix.
Toen ik dit een andere vriendin vertelde (dat ik nix meer voelde), zei ze dat ze dit wel vaker had gemerkt. Dat als ik iets ergs vertelde, ik heel normaal deed, heel chill het vertelde, alsof er nix aan de hand was.
Is dit het resultaat van die muur? Dat ik gewoon helemaal nix meer voel? Totaal gevoelloos ben? Als ik happy ben of boos, dan voel ik dat wel. Maar verdriet blijk ik gewoon niet meer te voelen. Ik besef wel wat er aan de hand is, als iemand iets ergs verteld. In me hoofd heb ik wel door dat het erg is. Maar van binnen voel ik nix.
Toen ik dit een goeie vriendin vertelde, reageerde ze best geschokt en zei ze dat die muur echt weg moet. (Zijs 1 van de weinige die er vanaf weet, en het hele verhaal er 8er kent).
Maar het enige wat ik zei was: Waarom?
Waarom moet die muur weg? Ik vind het zelf niet erg of vervelend, alleen b-tje vaag als ik er bij stilsta. Maar verder heb ik er zelf geen last van, vind ik het wel goed zo.
Ik vind het niet erg dat ik bepaalde gevoelens niet voel, dat ik met sommige dingen gevoelloos ben.
Ik ben er niet trots op, maar erg vind ik het niet.
Anderen zou ik het niet aanraden, want of het zo gezond is betwijfel ik.
Vrienden hebben wel gezegd dat ik het moet doorbreken, hebben me geprobeerd over te halen, maar dat werkt niet. Ik kan en wil het niet.
Zal ik zo gevoelloos blijven? Of zal het op een gegeven moment exploderen als een vulkaan ofsow, dat op een gegeven moment alles naar buiten komt?
Dit zal niet erg goed zijn, dat het zo opeens komt, het is beter om het nu b-tje bij b-tje naar buiten te laten, dan over een aantal in 1x, denk ik, en dat hoor ik ook van anderen.
But all I've got to say about this is:
Laat maar komen.
Maar ik voelde nix. Noppes nada nix.
Toen ik dit een andere vriendin vertelde (dat ik nix meer voelde), zei ze dat ze dit wel vaker had gemerkt. Dat als ik iets ergs vertelde, ik heel normaal deed, heel chill het vertelde, alsof er nix aan de hand was.
Is dit het resultaat van die muur? Dat ik gewoon helemaal nix meer voel? Totaal gevoelloos ben? Als ik happy ben of boos, dan voel ik dat wel. Maar verdriet blijk ik gewoon niet meer te voelen. Ik besef wel wat er aan de hand is, als iemand iets ergs verteld. In me hoofd heb ik wel door dat het erg is. Maar van binnen voel ik nix.
Toen ik dit een goeie vriendin vertelde, reageerde ze best geschokt en zei ze dat die muur echt weg moet. (Zijs 1 van de weinige die er vanaf weet, en het hele verhaal er 8er kent).
Maar het enige wat ik zei was: Waarom?
Waarom moet die muur weg? Ik vind het zelf niet erg of vervelend, alleen b-tje vaag als ik er bij stilsta. Maar verder heb ik er zelf geen last van, vind ik het wel goed zo.
Ik vind het niet erg dat ik bepaalde gevoelens niet voel, dat ik met sommige dingen gevoelloos ben.
Ik ben er niet trots op, maar erg vind ik het niet.
Anderen zou ik het niet aanraden, want of het zo gezond is betwijfel ik.
Vrienden hebben wel gezegd dat ik het moet doorbreken, hebben me geprobeerd over te halen, maar dat werkt niet. Ik kan en wil het niet.
Zal ik zo gevoelloos blijven? Of zal het op een gegeven moment exploderen als een vulkaan ofsow, dat op een gegeven moment alles naar buiten komt?
Dit zal niet erg goed zijn, dat het zo opeens komt, het is beter om het nu b-tje bij b-tje naar buiten te laten, dan over een aantal in 1x, denk ik, en dat hoor ik ook van anderen.
But all I've got to say about this is:
Laat maar komen.
03 feb 2007
- meld ongepast verhaal
-
Misses_A
zaterdag 03 februari 2007 21:52
Okej.. ik wil niet lullig over komen ofzow maar ;
Ik begrijp dat je gevoelloos bent dan, maar ik snap niks over die muur
..
Ik hoop dat je straks weer helemaal gevoelig bent
.. dat je weer alles voelt enzow.. sterkte
-
charlyjp
zaterdag 03 februari 2007 21:54
Neej dat snap ik
daarvoor moet je ook eerst vorig verhaal hebben gelezen, het gedichtje van mij met 'Ik verdom het', daarin staat beste beschreven 
Maar thnx ik hoop het ook -
Misses_A
zaterdag 03 februari 2007 22:01
Okej.. ik zal het eens lezen..
-
Lezer
zondag 04 februari 2007 13:49
Dat is niet leuk nee, om het niet te voelen. Ik begrijp wel dat je het niet erg vind maar ik denk dat het ooit naar buiten zou komen en dat je je dan erger voelt. Wat je zelf al schreef is denk ik wel beter voor je om het beetje bij beetje te doen. Dan kan je er zelf aan wennen en de buitenwereld zou je dan meer kunnen helpen ook.
Veel sterkte :knuf:
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 mei 2007 Ik ben kapot ( 3 )
- O 23 apr 2007 Jij ( 1 )
- O 03 feb 2007 Kan me ouders niet happy herinneren ( 2 )
- O 03 feb 2007 Gevoelloos ( 4 )
- O 24 dec 2006 Confused!!! Tips?!?! ( 8 )
- O 17 dec 2006 Ik kan niet meer
- O 09 dec 2006 Did you?
- O 09 dec 2006 Gedichtje ( 1 )
- O 02 dec 2006 Hooww... ( 11 )
- O 23 sep 2006 Altijd ( 1 )
- O 12 sep 2006 Ik verdom het *Gedicht* (soort van) ( 3 )
- O 10 sep 2006 SOS, Ik heb een probleem... ( 2 )
- O 10 sep 2006 Jongens..... ( 2 )
- O 09 sep 2006 Wat te doen.... ( 1 )