Ik ben kapot
Ik ben kapot.
Kapot van het verdriet dat ik zie.
Kapot van het verdriet dat ik hoor.
Kapot van verdriet dat ik zelf heb.
Overal om me heen is er wel iets dat me raakt.
Ik heb hem gevonden om me te helpen, maar ik vraag me af of dit genoeg is.
Want soms voel ik me gewoon te verneukt.
Ookal kan ik hem alles en altijd vertellen, ik hou het toch nog binnen.
Want het voelt als een last hem lastig te vallen met wat me eigen schuld is.
Want die muur heb ik zelf gemaakt.
Ik blok nog steeds me gevoelens af.
Zoals gister, hij kwam langs, het was supergezellig, maar een paar minuten stond ik echt op instorten.
Maar ik wou de gezelligheid niet verpesten.
Want daar zit die gozer toch ook niet op te wachten? Op een vriendin die om nix gaat zitten janken? Want ik zie mijn problemen nog steeds als gezeur waar ik niemand mee mot lastigvallen, ik heb het zelf prima gered de afgelopen paar jaar.
Ik vertel anderen hoe ze hun problemen motten oplossen, dat ze met anderen motten gaan praten, het niet zelf motten gaan oplossen, en zelf zal ik er altijd moeite mee hebben.
Ik kan godverdomme me vriendje niet eens aankijken als ik huil, omdat ik me er teveel voor schaam!
Ik heb zo ontzettend genoeg van deze klotezooi!
Kapot van het verdriet dat ik zie.
Kapot van het verdriet dat ik hoor.
Kapot van verdriet dat ik zelf heb.
Overal om me heen is er wel iets dat me raakt.
Ik heb hem gevonden om me te helpen, maar ik vraag me af of dit genoeg is.
Want soms voel ik me gewoon te verneukt.
Ookal kan ik hem alles en altijd vertellen, ik hou het toch nog binnen.
Want het voelt als een last hem lastig te vallen met wat me eigen schuld is.
Want die muur heb ik zelf gemaakt.
Ik blok nog steeds me gevoelens af.
Zoals gister, hij kwam langs, het was supergezellig, maar een paar minuten stond ik echt op instorten.
Maar ik wou de gezelligheid niet verpesten.
Want daar zit die gozer toch ook niet op te wachten? Op een vriendin die om nix gaat zitten janken? Want ik zie mijn problemen nog steeds als gezeur waar ik niemand mee mot lastigvallen, ik heb het zelf prima gered de afgelopen paar jaar.
Ik vertel anderen hoe ze hun problemen motten oplossen, dat ze met anderen motten gaan praten, het niet zelf motten gaan oplossen, en zelf zal ik er altijd moeite mee hebben.
Ik kan godverdomme me vriendje niet eens aankijken als ik huil, omdat ik me er teveel voor schaam!
Ik heb zo ontzettend genoeg van deze klotezooi!
10 mei 2007
- meld ongepast verhaal
-
msmiller
donderdag 10 mei 2007 15:08
Ik begrijp goed hoe je je voelt, maar laatst huilde ik waar mijn vriendje bij was, en wat deed ie? Hij veegde de mascara weg die uitliep.
Misschien stelt hij het juist wel erg op prijs als hij die kant ook van je ziet... Sterkte ermee! -
charlyjp
donderdag 10 mei 2007 15:11
Thnx
Naja ik heb al een aantal x gehuild bij hem (op de 1 of vreemde manier kan ik dat bij hem wel en bij anderen niet) en hij zei dat ik me echt niet hoef te schamen ofsow..
maar ik schaam me nog steeds:S -
Lezer
donderdag 10 mei 2007 20:27
Veel sterkte :knuf:
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 mei 2007 Ik ben kapot ( 3 )
- O 23 apr 2007 Jij ( 1 )
- O 03 feb 2007 Kan me ouders niet happy herinneren ( 2 )
- O 03 feb 2007 Gevoelloos ( 4 )
- O 24 dec 2006 Confused!!! Tips?!?! ( 8 )
- O 17 dec 2006 Ik kan niet meer
- O 09 dec 2006 Did you?
- O 09 dec 2006 Gedichtje ( 1 )
- O 02 dec 2006 Hooww... ( 11 )
- O 23 sep 2006 Altijd ( 1 )
- O 12 sep 2006 Ik verdom het *Gedicht* (soort van) ( 3 )
- O 10 sep 2006 SOS, Ik heb een probleem... ( 2 )
- O 10 sep 2006 Jongens..... ( 2 )
- O 09 sep 2006 Wat te doen.... ( 1 )