In het wilde weg rondtypen
Wagenwijd gesloten.
Het was slechts de titel van een of andere domme kinderserie die mijn zusje zat te kijken, maar het bleef nog minstens een half uur bij me hangen. Misschien omdat het niet kán en omdat deze woordcombinatie zo onwerkelijk is dat het vele vragen bij me oproept. Voor velen van jullie zal dit een cliché zijn, maar om deze cliché voor de eerste keer te horen, trekt het me toch best aan.
Ik wilde een gedicht schrijven met deze 2 woorden erin, maar ik ben niet zo'n dichter. Ik heb misschien een paar gedichtjes geschreven waar ik trots op was, maar nooit iets echt góeds. Ik snap gedichten meestal ook niet en dat frustreert me. Waar anderen hun mooiste fantasieën op los kunnen laten, zie ik slechts platte woorden op een vel papier. Wagenwijd gesloten. Het doet me iets.
Een keer heb ik een gedichtje op mijn space gezet, voor hem. Nu ik het later terug lees moet ik lachen. Het is een vreemd, kinderlijk gedichtje dat ik schreef met mijn hart in mijn keel. Ik zette het online opdat ik hoopte dat hij het zou lezen. Het gedichtje heb ik nog en zijn reactie later op msn ook. Ik zal eens kijken waar. Het deed me zo veel goed!
Apart
Tijd speelt wel degelijk een rol
In de zin van ons bestaan
De tijd waarin wij elkaar zagen
Daar kwam snel een einde aan
Door het noodlot werden wij gescheiden
Jij ging heel ver hiervandaan
Apart, gescheiden, afgezonderd
Moeten wij door het leven gaan
En heel af en toe op msn
Zet jij even jouw webcam aan
Dan besef ik weer wat ik mis
Wat apartheid heeft gedaan
Wafke : to be, or not to be... zegt:
ahja, kantda zijn dakik me bij een van je gedichtjes op je space moet aangesproken voelen???
Jeanne.... zegt:
misschien, kheb dat lang geleden geschreven
Jeanne.... zegt:
maar welterusten, succes bij de bevalling
Jeanne.... zegt:
dagdag(K)
Wafke : to be, or not to be... zegt:
saluu
Wafke : to be, or not to be... zegt:
(kvonnet een kweetnie oe mooi gedichtje, kemmet afgedrukt en op men kast gehangen, sorry hoor)
Jeanne.... zegt:
aah das lief!
Jeanne.... zegt:
dankjewel!
Toen ik later weer bij hem was, heb ik op alle kasten gekeken. Nergens heb ik het zien hangen. Ik weet wel, dat ik toen al een jaar uit zijn leven was, maar toch had ik nog hoop. Ik heb nog steeds hoop, diep van binnen, maar ik geef er niet aan toe. Ik leef verder, want tussen ons kan het nooit (meer) iets worden. We zijn gewoon elkaars verre, vroegere liefde en dat blijven we voor eeuwig.
Zo open je een leeg bestandje met geen flauw idee wat te typen, zo heb je weer een stukje herinnering neergeschreven. Wagenwijd gesloten. Het is er nog wel, maar het verhaaltje is uit. Al heel lang.
Het was slechts de titel van een of andere domme kinderserie die mijn zusje zat te kijken, maar het bleef nog minstens een half uur bij me hangen. Misschien omdat het niet kán en omdat deze woordcombinatie zo onwerkelijk is dat het vele vragen bij me oproept. Voor velen van jullie zal dit een cliché zijn, maar om deze cliché voor de eerste keer te horen, trekt het me toch best aan.
Ik wilde een gedicht schrijven met deze 2 woorden erin, maar ik ben niet zo'n dichter. Ik heb misschien een paar gedichtjes geschreven waar ik trots op was, maar nooit iets echt góeds. Ik snap gedichten meestal ook niet en dat frustreert me. Waar anderen hun mooiste fantasieën op los kunnen laten, zie ik slechts platte woorden op een vel papier. Wagenwijd gesloten. Het doet me iets.
Een keer heb ik een gedichtje op mijn space gezet, voor hem. Nu ik het later terug lees moet ik lachen. Het is een vreemd, kinderlijk gedichtje dat ik schreef met mijn hart in mijn keel. Ik zette het online opdat ik hoopte dat hij het zou lezen. Het gedichtje heb ik nog en zijn reactie later op msn ook. Ik zal eens kijken waar. Het deed me zo veel goed!
Apart
Tijd speelt wel degelijk een rol
In de zin van ons bestaan
De tijd waarin wij elkaar zagen
Daar kwam snel een einde aan
Door het noodlot werden wij gescheiden
Jij ging heel ver hiervandaan
Apart, gescheiden, afgezonderd
Moeten wij door het leven gaan
En heel af en toe op msn
Zet jij even jouw webcam aan
Dan besef ik weer wat ik mis
Wat apartheid heeft gedaan
Wafke : to be, or not to be... zegt:
ahja, kantda zijn dakik me bij een van je gedichtjes op je space moet aangesproken voelen???
Jeanne.... zegt:
misschien, kheb dat lang geleden geschreven
Jeanne.... zegt:
maar welterusten, succes bij de bevalling
Jeanne.... zegt:
dagdag(K)
Wafke : to be, or not to be... zegt:
saluu
Wafke : to be, or not to be... zegt:
(kvonnet een kweetnie oe mooi gedichtje, kemmet afgedrukt en op men kast gehangen, sorry hoor)
Jeanne.... zegt:
aah das lief!
Jeanne.... zegt:
dankjewel!
Toen ik later weer bij hem was, heb ik op alle kasten gekeken. Nergens heb ik het zien hangen. Ik weet wel, dat ik toen al een jaar uit zijn leven was, maar toch had ik nog hoop. Ik heb nog steeds hoop, diep van binnen, maar ik geef er niet aan toe. Ik leef verder, want tussen ons kan het nooit (meer) iets worden. We zijn gewoon elkaars verre, vroegere liefde en dat blijven we voor eeuwig.
Zo open je een leeg bestandje met geen flauw idee wat te typen, zo heb je weer een stukje herinnering neergeschreven. Wagenwijd gesloten. Het is er nog wel, maar het verhaaltje is uit. Al heel lang.
27 feb 2007
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 mei 2007 [Foto's] Ik. Ben. Zenuwachtig. ( 8 )
- O 13 mei 2007 Gooi je ei stuk op MD. ( 3 )
- O 12 mei 2007 Terroristische beweging op het spoor. ( 3 )
- O 12 mei 2007 Hij was er. ( 2 )
- O 11 mei 2007 Geslaagd! ( 5 )
- O 07 mei 2007 Immer geradeaus ( 1 )
- O 05 mei 2007 Snuffie. ( 1 )
- O 28 apr 2007 Gevulde koek met dipsaus. ( 1 )
- O 25 apr 2007 Wat ruik ik NU?! ( 4 )
- O 25 apr 2007 Weer iets dus. ( 3 )
- O 19 apr 2007 [Foto] KINKY! ( 15 )
- O 16 apr 2007 What should I say? ( 1 )
- O 15 apr 2007 Rock ambities? ( 1 )
- O 12 apr 2007 Vanavond concert! ( 3 )
- O 11 apr 2007 En ze heet...