Jongemeidenromanstijl

Eh ja, goed.

Lief dagboek,

Woensdag ben ik thuisgekomen van vakantie. Met mijn vriendje. In mijn eigen huis. Ik heb mijn kat opgehaald bij mijn ex in mijn vorige huis. De vakantie was leuk, maar raar. Als je negen jaar met een iemand op vakantie bent geweest, heb je een soort 'stijl' ontwikkeld. Nu ging ik in dezelfde 'stijl' weg, maar met iemand die nog nooit méér heeft gedaan dan een paar weken met z'n ouders op een waddeneiland of een paar dagen met z'n vrienden in een grote stad. En we hadden elkaar nooit langer dan vier dagen achter elkaar gezien. Nu opeens 21. Maar goed. Na vier dagen ging het mis en daarna hebben we gepraat en daarna ging het iedere dag beter en nu wil ik hem weer zien. Dat zit dus wel goed, voorlopig. Denk ik.

Ik heb volgend schooljaar drie tweede klassen, dus ik had besloten wat jeugdromans te gaan lezen. Dat is dus niet helemaal m'n ding, ben ik nu achter. Ik lees zo'n beetje de bekendste boeken van de populairste schrijvers van dit moment, maar ik word er niet erg warm van. Eindelijk begint er een beetje een afstand te ontstaan tussen mij en de 'volgende generatie', of zo. Wat veel jeugdromanschrijvers trekt, is de dagboekstijl. Vooral in de jongemeidenromans komt deze geregeld voor. En toen dacht ik: ik heb ook een dagboek! Dus dat.

In een dagboek schrijf je meestal wat je bezighoudt of wat je de dag ervoor gedaan hebt. Nou wat me bezighoudt is een beetje veel. Denken doe ik continu en de gedachten wisselen zich in razendsnel tempo af. Ik heb tijdens therapie vorig jaar geleerd om me bewust te zijn van die gedachten, om onderscheid te maken tussen gedachten die energie kosten en energie geven en zelfs gedachten om te buigen naar de positieve variant. 'Rust in m'n hoofd' heb ik sindsdien steeds vaker en dat is zo fijn!

Gisteren was ik van plan om uit te slapen, maar een vriendin van mij gebruikt haar ochtendkoffie meestal om haar whatsappgesprekken nieuw leven in te blazen. Aangezien we zo'n 3 verschillende activiteiten hebben gepland met steeds wisselende samenstelling van ons 'vriendinnengroepje' werden er drie whatsappgroepen ontvlamd in de niet-meer-zo-heel-vroege ochtend, dus uitslapen werd hem niet. We hebben wel concrete afspraken nu. Vanavond spelletjesavond, die-neemt-dat-mee-achtige afspraken. In december naar de kerstmarkten in Keulen, waarvoor ik een zevenpersoons appartement heb geboekt en met Hemelvaart naar het Gardameer. Oké, daar zijn de afspraken beperkt tot 'vrij genomen' en 'mentale voorbereidingen op verblijf in een tent'.

Ik heb me opgegeven voor een jeugdprojectorkest en daar moest ik nog voor gaan studeren. Ik ben er gisteren achter gekomen dat de stijl van de muziek erg ver van mijn bed ligt en met een uur of twee repeteren heb ik drie van de tien stukken aardig onder de knie. Dat betekent dat ik er vandaag nog zeven moet of anders nog een paar uur moet repeteren bij mijn vriendin thuis, die ik al ik weet niet hoelang niet heb gezien omdat ze aan de andere kant van het land woont. Ik weet niet of ik blij ben met het feit dat ik me daarvoor opgegeven heb trouwens. Tot nu toe hebben alle impulsieve acties van het afgelopen halfjaar erg positief uitgepakt voor me, maar ik bedacht pas later dat dit misschien toch niet helemaal het type mensen is waar ik makkelijk een klik mee heb (jonger, erg serieus want musici, groot deel kent elkaar al of in ieder geval íémand, Nederlanders in Nederland...) Ach, ik neem m'n boek mee en als het niks is dan heb ik in ieder geval wat kunnen lezen

Verder besloot ik 'even' de ramen te gaan lappen aan de balkonkant van het huis. Dat heeft m'n vriendje al eens gedaan toen ik hier net woonde, maar toen had hij de kozijnen niet meegenomen. Die waren volgens mij in geen veertig jaar schoongemaakt of zo. (oké ik overdrijf, de laatste schilderbeurt is maximaal tien jaar geleden en er is nog steeds geen datum geprikt door de voorzitter van de vve waarop de volgende plaatsvindt...) Ik ben een uur bezig geweest en vier emmers pikzwart water verder was het al te laat om de ramen nog te doen omdat ik bij mijn ouders zou eten. Dat staat dus nog voor vandaag op de planning. Die ramen zien er nu helemaal niet meer uit omdat er allemaal strepen vuil water overheen lopen.

Onderweg naar mijn auto (ik heb een auto! Een babyblauwe Ford Ka en het is echt mijn kindje!) kwam ik de buurman tegen en daar heb ik nog tien minuten mee staan kletsen over onze vakanties. We hebben elkaar sinds kort op facebook dus dat hadden we al voor een deel van elkaar meegekregen. M'n moeder had kip kerrie gemaakt en het was heel lekker, maar voordat ik mijn bord leeg had waren allebei m'n ouders al van tafel: moeder om oma uit het ziekenhuis te halen en vader om de vaatwasser in te ruimen en z'n candycrush levels op te maken. Toen ging ik dus maar weer naar huis.

Ik heb het journaal gekeken en was te lui om te bedenken wat ik daarna ging doen, dus toen heb ik ook maar Inspector Banks gekeken. Dat was best oke. Daarna heb ik Moonlight afgekeken (supermooie film trouwens! ) en toen realiseerde ik me dat ik een hele avond op de bank voor de tv had gezeten. Ik kan me de laatste keer dat dat is voorgekomen niet herinneren en ik was best trots op mezelf dat ik een 'luie' avond had gehad, haha. Lekker gedoucht en naar bed. Honderd sites bekeken op m'n telefoon. Whatsappgesprekken laten doorlopen totdat de andere kant ging slapen. En toen was m'n dag klaar.

Goh, wat is in een dagboek schrijven eigenlijk een nutteloze bezigheid op deze manier. Misschien volgende keer toch maar opschrijven wat me bezighoudt. Ik begrijp steeds beter waarom die boeken me geen biet interesseren