kerst en het leven

Deze kerst heb ik gemerkt hoe leuk het is om mensen om je heen te hebben. Het idee te hebben dat het gezellig gaat worden, maar eigenlijk is mijn familie misschien maar gewoon niet geschikt voor.
Ik ben zo anders. ik praat anders, drink anders, denk anders. wil anders leven. maar word meegesleurd in hun woorden en daden. iets wat ik niet wil maar soms gewoon in mn bloed zit ofzo, ik kan soms niet anders

denkend

ZOO WIL IK NIET ZIJN
god dome.

frustratie alles.

het idee van kerst is zo leuk, weken vooraf bedenk ik hoe ik mn huis ga decoreren. hoe ik mijn moeder tot last ga zijn. Spijt ga krijgen van mn zuur verdiende euro's die ik uitgeef aan troep. Ja ik daar verheug ik me op.
Is het zo ver, heerlijk, eten, een kerstboom in huis halen... denkend.. what the fuck , wat doet er een boom in onze woonkamer? why? nouja doet er niet toe. he, iedereen doet het, laten wij ook een boom in huis halen.
In principe vind ik de mensheid.. hier in Nederland met kerst een kudde schapen...
we wensen elkaar fijne dagen... mensen die je nooit ziet sturen kaartjes..
what the fuck? kaartjes?
weten we nog wel wat dat zijn?
ja 1 keer per jaar is het zo ver, postzegels plakken en gaan.
vervolgens gaan we ons zelf helemaal vol eten. want dat is heel gezellig.
kijk die stres vooraf vergeten we even voor het gemak. al die boodschappen.. die drukte in de winkels..

oh vreselijk, die opmerkingen
' het lijkt wel gratis, wat doen al die mensen hier?'

HALLO JE BENT HIER ZELF OOK?!?!??!

weet je wat ik eigenlijk ook zo vreemd vind.. het gaat tegenwoordig meer om .. ' het gezellig samen zijn '
Ondertussen zitten we na tijd wel lekker... 'fijn dat het weer over is.'
En dat 'samen zijn' houd in met je familie ofzo, echt naar andere mensen word er niet naar om gekeken?
als we de boodschappen maar op tijd binnen hebben.

Wat erg eigenlijk dat kerst echt zoon ingelast moment is dat dat 'samen zijn' maar moet gebeuren. Waarom kan dat bij de meeste mensen niet zo maar, onverwachts. Oh heus, ik geloof echt wel dat er gezinnen, families, vriendengroepen zijn waarbij dat wel kan... ergens.
maar kom op, de meeste mensen... bedrijven. alles word gepland. ALLES.
waarom is het niet een keer 'kerst' in juni met de familie. Familiedag uitgezonderd, als dat al gevierd word.

Tegenwoordig word alles gepland, en je moet het ook kunnen he, elk jaar hoor ik het weer: Laura je moet beter leren plannen. ga toch fietsen! ik wil niet altijd plannen! ik hoef geen klok in mn huis! Weet je hoe heerlijk een dag is.. dat je niet op de klok kijkt.. niet pland.. maar doet wat oke voelt. Of je er nou spijt van krijgt of niet.
Ja spijt krijg je dan soms wel. vooral op het laatste moment.. dat je denkt .. kut.
ik had beter moeten plannen... ah de volgende keer ga ik dat echt doen.
juist.

Oke ik merk dat ik in de verzet stand zit op het moment. Sinds kort zit ik op de kunstacademie. Hele leuke mensen daar. mensen die zich nergens voor schamen... nouja voor alles behalve zichzelf.
1 meisje uit mijn klas kan ook zo lekker dromen. Kijk.. in principe heb je niet heel veel dingen in het leven waar je je aan vast kunt houden.. als je er over nadenkt. Maar mensen willen dat. Mensen willen zekerheid, bevestiging.
maar dat ene meisje he, heerlijk. over de DOMSTE dingen denkt ze over na, en wil ze anders doen.
zit ik daar met mijn maandagochtend slaapkop op donderdag middag en zo maar uit het niets hoor ik...

iets waarvan ik op dat moment dacht...

huh?
wacht.
wat?
.....



en ik ben het nu vergeten.
Sorry.

Maar soms denk ik wel. wat is het heerlijk om alles op de kop te gooien, tegenstrijdig te zijn. heerlijk!
maar hoe moeilijk, wat verwachten we toch eigenlijk veel van onszelf. van de mensen om ons heen. Eigenlijk zijn we wel een beetje robot. We groeien, gaan werken en gaan met pensioen.

maar stel je voor

wat als er niks van je word verwacht

je mag zelf kiezen wat je gaat doen in je leven

raak je al in paniek?

wat als alle deuren open gaan?
Nou ik kan je vertellen, alle deuren staan al open! je moet ze alleen nog even een trap verkopen.
maar he, dat doen we weer niet, want we willen nou eenmaal zekerheid... zekerheid op een dak boven ons huis, een goeie baan.. kinders.. lekker eten en een mooie vakantie

maar wat als we dat niet hebben.
we gaan reizen
met 3 euro op zak.

is ons leven dan minder waard?
genieten we dan minder?
kunnen we ons zelf dan geen voldoening geven?

ik bedoel, wie weet wat je meemaakt....

Maarja... in onze samenleving.. heb je geld nodig.
wij hebben het over dromen.. maar kunnen we die wel waar maken?
wanneer dan? in onze 3 weken zomervakantie in het jaar? waar we het hele jaar voor gespaard hebben?

waarom willen wij door blijven gaan?
Diep van binnen zijn we hoopgevend, nieuwsgierig naar de toekomst.
maar kom op..
weten we niet al wat er komen gaat?

hmm..







----------------------------------------------------------------
zo dat is er uit.
voel je niet beledigd, ik spreek mezelf ook aan.