Leugens van de nacht
En opnieuw zijn het
de nachten waar ik
bang voor ben, met
hun eindeloze dieptes
die het voor de
ogen moeilijk maakt
de dieptes in te schatten;
voor het verstand
om de fantasieën van
de werkelijkheid te
onderscheiden en voor
het hart om zichzelf
niet te ontzeggen, wat
het eerder al gretig
genomen had.
Gevoelens nemen
dreigende proporties
aan, zonder de warme
aanwezigheid die me van
zekerheid verzekerd.
Maar al sterft iedere
scherf en sterft mijn gebroken
hart een duizend doden,
ik weet dat het morgen
anders zal zijn. Dat
ik me in het licht weer
af zal sluiten van
woorden die ik niet
hoor, zinnen waar
ik niet tussen de regels
door wil lezen.
Leugens van de nacht
worden weer waarheid,
mijn eenzaamheid
genot en ik zal weer
van je houden.
PureHope, vrouw, 119 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende