M. is vaag, vager, vaagst!!!

Dinsdag schreef ik hier nog een stukje over M. en dat ik nog niks van hem had gehoord na het smsje. Dinsdag avond belde hij me dus om 24.00 wakker en hebben we bijna 2 uur aan de telefoon gezeten. Hij zei allemaal lieve dingen over me, dat hij me zo mooi vindt, me zo lief vindt, dat hij weer snel bij me wil zijn. Hij had het over als hij later kinderen heeft en spreekt dan over "onze" kinderen. Hij had het over dat hij lekker van zijn vrije tijd wil gaan genieten en spreekt dan over "samen" genieten.
De volgende avond (woensdag dus) belde hij weer en weer zei hij allemaal lieve dingen. Dat hij leuke dingen met me wil doen en op den duur zei hij, Ik wil jou. Dus ik vroeg, Hoe wil je me dan. Als goede vriendin zei hij toen. Maar daarna volgde dus weer een dubbelzinnig gesprek met allerlei dubbelzinnige opmerkingen.
Ik vertelde hem dat ik een digitale camera voor m'n verjaardag wil kopen. Hij wil me graag helpen met uitzoeken en het bedrag wat ik eventueel tekort kom erbij leggen. Verlegen als ik ben zei ik natuurlijk dat dat helemaal niet nodig is en dat ik helemaal niet wil dat hij zoveel geld aan me uitgeeft.
Later hadden we het over lekker een dag samen relaxen. Hij wil me graag meenemen naar zo'n kuur-oord zodat we daar lekker kunnen relaxen. Ik zei dat me dat heel leuk leek, maar dat ik dat misschien wel eng vind (ik ben namelijk niet 1 van de slankste), maar dan zegt hij weer; Lieverd maak je geen zorgen, ik vind je harstikke mooi en lief en een dag bij jou is een mooie dag vol mooie dingen. Daarna zei hij; dan geef ik je dat voor je verjaardag.
Ook nog even met hem gesproken over mijn moeder en hoe het nu met me gaat. Ik werd er wel even emotioneel van, maar wilde zeker niet huilen aan de telefoon. Hij wil juist dat ik dat wel doe en alles met hem deel wat me dwars zit. Toen hij ophing zie hij; ik hou van je.
Na het telefoongesprek heb ik hem een smsje gestuurd dat ik in de war ben over mijn gevoelens voor hem en dat ik hem niet kwijt wil als vriend maar mezelf ook niet wil kwetsen. De volgende ochtend kreeg ik al snel een smsje terug dat dat nooit zal gebeuren dat ik hem kwijt raak en dat ik daar te bijzonder voor ben.
Gisteren avond na m'n werk belde hij weer en vanavond belde hij om me weltruste te wensen. Hij moet morgen werken dus vroeg z'n bed uit, maar wilde m'n stem nog even horen.

Wat moet ik hier nou allemaal mee!!! Ik begin hem steeds leuker te vinden, maar ben ook weer bang dat het echt alleen puur vriendschappelijk voor hem is. We moeten het er maar eens over hebben samen, want over de telefoon is zo onpersoonlijk. Als hij verder geen gevoelens voor me heeft dan wil ik hem zeker gewoon als goede vriend, maar dan kan ik niet meer met hem naar bed vind ik. Dan kan ik m'n gevoelens helemaal niet meer scheiden en maak ik het voor mezelf alleen maar moeilijker.
Volgens mihj is een ongecompliceerde verliefdheid of relatie niet voor mij weggelegd. Er is altijd wel iest bij mij met mannen.........
Wordt weer vervolgd.......

xxx