Mijn broer.
Ze hebben het uitgemaakt. Ik weet niet hoe, niet waarom en eigenlijk wil het wel graag weten. Tot in de details. Wat ze erbij voelden en of een van hen moest huilen. Niet omdat ik het leuk vind, want ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn broer er kapot van is. Maar dat weet ik niet, omdat ik alleen weet dat het uit is en meer niet.
Ik heb het gelezen op facebook, hun status is bij beiden weer 'vrijgezel'. Het is uit tussen mijn broer en zijn vriendin. Anderhalf jaar waren ze dus samen, ze woonden ook samen, gingen in juni een maand naar Indonesië samen en hadden samen een hond . Zijn vriendin en ik, hadden niks samen. Geen klik. We waren vriendelijk, beleefd maar soms ook, tja, twee wijven. Niet dat we schreeuwden tegen elkaar, maar kleine steken onder water. Ik vond haar ontoegankelijk, afwijzend en hoogmoedig. Zij vond van mij hetzelfde, denk ik. Dat zij niet meer met mijn broer samen is... Ik vind het niet erg. Maar als mijn broer verdrietig is, vind ik dat wel erg. En ik word er blij van om te voelen, dat het me raakt als mijn broer pijn heeft. Dat mijn liefde voor hem, niet voorbij is. Hij nog steeds mijn broer is.
Inparkeren, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende