Schrijven enzo

Het zou goed voor me zijn als ik vaker zou schrijven. Een echt dagboek bij ging houden, waarin ik ongecensureerd zou kunnen schrijven. Zou kunnen nadenken. Een notitieboekje waarin ik mag spelen, mag rusten, mag slapen, maar vooral ook mag nadenken. Ik denk dat ik schrijvend beter kan nadenken namelijk. Dat ik al schrijvend kan reflecteren op mijn eigen gedrag en gedachten. Maar hoewel ik tijdens mijn studie negens en tienen kreeg voor mijn reflectieverslagen, merk ik nu dat het lastiger word. Alsof de massa in mijn hoofd een grotere brei word waar ik geen grip op kan krijgen en dat absoluut het vermogen tot reflectie beperkt. Niet omdat ik denk dat ik dommer aan het worden ben, maar omdat ik onrustiger ben. Omdat mijn gedachten zich lijken te vermenigvuldigen als een vervelende parasiet, dat zich in me vast bijt en dat mij niet meer los kan laten. Soms lijkt het onmogelijk om tussen die gedachten te komen en ze allemaal omver te schoppen met mijn ratio en te blikken op mijn verleden, heden en toekomst. Waar kom ik vandaan? Hoe doorbreek ik terugkerende patronen in mijn leven? Waar wil ik naar toe?

Ik ga maar daad bij woord voegen en vanmiddag naar de Hema! Ik zag vorige week weer allemaal leuke notitieboekjes! Misschien dat ik daarom ook wel bedacht heb om meer te gaan schrijven! ;-)
26 mei 2011 - bewerkt op 26 mei 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Inparkeren
Inparkeren, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende