Het begin

Afgelopen maandag vroeg de psycholoog of ik mijn gedachten en gevoelens weleens op papier zette, eigenlijk niet meer. Zelden. Maar ik heb het wel gedaan, heel veel zelfs. Voor therapieën, maar ook voor mezelf. Dinsdag avond vertelde mijn vriendinnetje uit het verre zuid-Limburg, dat ze weer een dagboek bij ging houden en of ik haar wilde volgen. Tuurlijk wilde ik dat! Met een afstand van tweehonderd kilometer, is alles welkom om van elkaar op de hoogte te blijven. En daarom ga ik ook maar weer schrijven, omdat de psycholoog dat vast een goed idee vind, om mijn vriendinnetje uit Limburg op de hoogte te houden en omdat ik weer een bevlieging heb.

12 mei 2011 - bewerkt op 12 mei 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Inparkeren
Inparkeren, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende