gevallen & gebroken.

Het is een prestatie. Maandag is ze van de fiets gevallen en er met twee gebroken handen, een gebroken pols en een gebroken elleboog uit gekomen. Haar gezicht is bont en blauw alsof ze een portie klappen heeft gehad, haar tenen zijn blauw en haar bril is onherstelbaar beschadigd.
Ondertussen zijn we drie dagen verder. Beide armen zitten in het gips en niks kan ze zelf. Althans, zeer weinig. Een belasting dus voor mijn vader en mij, want ze heeft vier keer per dag insuline nodig, naast de gewone zorg natuurlijk. Ik heb nog wel drie broers, maar tja, zij durven geen insuline te spuiten. Maar een boterham smeren doen ze ook niet.

Mijn arme moeder. Voor haar is het natuurlijk het ergst. Totaal afhankelijk en zij draagt de pijn. Maar de afgelopen drie dagen was ik of aan het werk of bij mijn moeder. Als dat zo blijft de komende zes weken... Word ook ik niet gelukkig. En eigenlijk is dat best moeilijk om te zeggen. Schuldgevoel komt dan toch om de hoek kijken! Ik blijf een vrouw.
08 jun 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Inparkeren
Inparkeren, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende