Mijn neefje

Gisteravond werd er aangebeld. Ik verwachtte geen bezoek. Toen ik keek, zag ik mijn neefje staan. Hij is de oudste zoon van broer inmiddels al 22 jaar. Ogen rood van het huilen, een overvolle rugzak op zijn rug en een grote koffer naast zich. Er is iets mis. Meteen toen ik opendeed begon hij al te snikken. Saf ikwil hem nooit meer zien,nooit meer. Ik wil niet meer daar wonen en ik weet niet waar ik naar toe moet. Snel vraag ik hem binnen te komen en probeer hem te kalmeren. Moet ik op straat gaan wonen, gaat ie snikkend verder. Ik kalmeer hem door te zeggen, denk je echt dat je tante je op straat zou laten? Ik pas een glas water voor hem en hij begint weer een beetje op adem te komen.

Het is de zoon van mijn oudste broer. Hij studeert en zit in zijn 3de jaar. Juridische richting. Altijd een hele rustige jongen geweest. Als je hem nodig heb dan staat ie meteen klaar om je te helpen sjouwen, verven en allerlei klusjes. Hij woont gewoon bij zijn ouders. Een aantal maanden geleden vroeg zijn vader of hij zijn auto even op zijn naam wilde zetten ivm een deurwaarder. Hij zou dan na 4 weken alles hebben betaald en zou de auto terug op zijn naam zetten. Dat heeft die jongen gedaan. Wat daarna volgde waren bijna dagelijks bekeuringen op zijn naam, autobelasting die niet werd betaald. Zijn vader beloofde elke keer alles te betalen en nam de acceptgiro's over. Ruzies volgden keer op keer. Nu werd het geld van studiefinanciering ingehouden door de belastingdienst en ook zijn loon van een parttimebaan.

We hebben al jarenlang van alles geprobeerd met mijn broer. Hij trouwde 24 jaar geleden, had een goede vaste baan. Al snel werd zijn zoon geboren. Op een dag kreeg hij op zijn werk een zeer traumatisch ongeluk. Bij een van de machines die hij onderhield kwam hij met de mouw van overal terecht tussen 2 grote tandwielen die allebei in een andere richting draaiden. De machine pakt allereerst zijn duim en de rest kun je wel raden. Hij heeft voordat hij het bewustzijn verloor zelf nog een schroevendraaier uit zijn achterzak kunnen halen tussen de tandwielen te klemmen. Jaren van operaties volgden. Hij werd depressief, ging drinken en werd een gokverslaafde. Van kleins af aan zag ik mijn vader wekelijks met extra boodschappen sjouwen naar zijn vrouw. Hij wilde niet dat ze iets tekort kwamen. Zijn spaargeld betaalde hij de deurwaarders van zodat ze niet met kleine kinderen op straat zouden worden gezet. Inmiddels is mijn vader al 10 jaar overleden en heb ik en de rest vd familie die functie overgenomen.

Alles vasten lasten worden nu altijd betaald. Met de WAO/budgetbeheer is er afgesproken dat alle vaste lasten vanuit hun betaald worden voordat het op de rekening wordt gestort. De rest van het geld wordt wekelijks gestort op hun rekening. Ik denk niet dat hij nog ooit zal genezen van zijn verslaving.

Nu worden de kinderen door hun vaderliefde de dupe.

Ik heb een slaapkamer die ik gebruik als speelkamer voor mijn kleintje. Waar ik strijk en de kleding opvouw. Ik heb nog een bed in de box staan, hij mag mijn tv, ik kijk toch nooit op de slaapkamer. Ik wacht tot hij wakker is en dan gaan we beginnen met zijn kamer een beetje gezellig te maken.