Weekend

Weekend is weer achter de rug. Gelukkig bestaat Albert. Ik laat al mijn boodschappen nu al een aantal maanden bezorgen. Het gaat gewoon niet met 2 kids in de supermarkt.

Zaterdag was gezellig. Ik heb de jongste afgezet bij een vriendin voordat ik naar het feestje ging. Eerst keek ik er tegenop. Geen leuke kleding dat me past noch staat. Altijd iets langs boven mijn broek aan. Mijn familie was er al. Ik zou wat later komen. Altijd best ongemakkelijk als je als laatste ergens binnenkomt. Alle ogen op je gericht. Iedereen gedag zeggen en zoeken naar een plekje. Ik zet mijn maskertje weer op. Een al vrolijkheid die Saf. Mensen die je nooit spreekt, zeggen hoezeer ze me gemist hebben en dat we echt binnenkort iets moeten afspreken. Wat een kul. Ik heb een telefoon als je langs wil komen en van dat afspreken zei je vorig jaar ook eens tijdens een familie feestje. Ik lach mee en zeg dat we dat echt eens moeten doen. Weet dat er toch niets wordt gepland. Er wordt gedanst. Ik kruip zover mogelijk naar achteren. Angstig dat iemand weer zegt, he kom dansen. Doe alsof ik heel geïnteresseerd aan het luisteren ben naar het verhaal dat naast me wordt verteld. Ik mis heel tekst en knik vrolijk ja.

Er komen steeds meer lekkere dingen op tafel. Alle meiden pakken de ene zoetigheid na de andere. Ik pak een keer een koekje en alsof ik doe daar lang over. Ik bedwing me en pak daarna niets. Meiden blijven eten. Ene hapje na de andere. Slank dat ze zijn. Ja hoor, daar begint t. Een meid zegt dat nu echt dik aan het worden is. Meid weegt hooguit 70 kg. Zo slank als n den. Waarom beginnen vrouwen altijd over hun figuur terwijl er iemand tegenover je zit waar jij 3 keer in past? Ik ben blij als het 23.00 is. Ik moet weg om de kleine op te halen. Al met al was het gezelliger dan de afgelopen keer.