my friend (gedichtje)

Ik huilde toen je ophing
je was zo dicht bij
en toch zo ver weg
als een wolk hoog in de lucht

Ik wou je zien
maar wist dat dat niet kon
jij wou het ook, maar het kon niet
en we wisten allebei waarom

Telkens als we bellen
dan denk ik weer waarom
het is niet eerlijk
dit heb je toch niet verdient?

iedereen laat je vallen
alsof het niet erg genoeg is
maar ik denk aan je
bijna elke dag

Ik hou van je
als mijn vriendin
voor jou ga ik door het vuur
wat er ook gebeurd

Mijn leven gaat door
met jou in me hart
Je zult daar altijd blijven
want wie me lief is blijft me lief


voor *k hopelijk snapt ze nu dat ik haar nooit zal laten vallen, simpel weg omdat ik dat niet kan en niet wil
09 nov 2005 - bewerkt op 09 nov 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van marjolinos
marjolinos, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende