mydistoffer en ~blik

Het mydiboek Ester
ontleent zijn naam aan de hoofdpersoon 'op de achtergrond', Esther, een Joodse vrouw aan het Perzische hof die haar volksgenoten voor dreigende
ondergang behoedt.

Dit mydiverhaal speelt zich af
in de vijfde of vierde eeuw voor Christos, ten tijde van de regering
van de koning Artaxerxes I of II.

De Griekse versie
van het boek Ester is een vertaling van een Hebreeuws boek Esther.
Dit Hebreeuwse boek, dat niet bewaard is gebleven, was zelf weer een bewerking van het ons alreeds nu bekende boek Esther, dat in de Hebreeuwse bijbel
is opgenomen.

Ten opzichte van het canonieke boek Esther
zijn in Ester Grieks verzen ingekort en bewerkt, maar er zijn ook zes grote
toevoegingen te vinden.

Volgens Ester Grieks
werd het boek in Yeroesjalayiem uit het Hebreeuws vertaald door een zekere Lysimachus, en opgestuurd naar Egypte [het voormalige slavenhuis@Duisterland] om het poeriemfeest bij de Joden aldaar te introduceren.

Waarschijnlijk
bevatte het boek toen nog niet
de decreten van de koning, maar zijn die later toegevoegd!
Ester Grieks is ontstaan en gegroeid tussen 160 voor Christos en 90 n.Chr.
Dit boek kan gekarakteriseerd worden
als een novelle.

Het wordt ook wel aangeduid
als een historiserend wijsheidsverhaal: een moraliserende boodschap,
verpakt in een 'mydiverhaal'?

Wat genre en thema betreft
vertoont het boek verwantschap met het boek Judit.
Het Grieks van het boek is over het algemeen goed, maar tamelijk eenvoudig.
Alleen de decreten van de koning zijn in zeer verzorgd Grieks geschreven.

Net als in Esther Hebreeuws
wordt in Ester Grieks de hoofdlijn van het boek gevormd door het plan van Haman om het Joodse volk te vernietigen, en de verijdeling daarvan door Mordechai en Ester.
Ook de instelling van het poerimfeest
is een belangrijk thema.

Een groot verschil met Esther Hebreeuws
is echter dat in Ester Grieks de hele geschiedenis expliciet als door G D gewild en in gang gezet beschreven wordt.
ZO wordt een theologisch element, G ds zorg voor zijn volk, toegevoegd ...
Het boek begint met een mydidroom waarin de Joodse hoveling Mordechai op cryptische wijze van G d te horen krijgt wat er zal gebeuren.

Dan wordt uiteengezet
hoe de Joden bedreigd worden.
Mordechai gaat naar zijn nicht Ester, een van de vrouwen van de Perzische koning, en overtuigt haar van de noodzaak om bij de koning voor haar volk om genade te smeken, ondanks het feit dat haar leven daardoor gevaar kan lopen.

Het centrum
van het boek bestaat uit gebeden
van Mordechai en Ester waarin ze G d om hulp vragen.
Daarna horen we hoe de koning Ester welwillend ontvangt
en hoe de Joden uiteindelijk de overwinning behalen:
het mydiverhaal eindigt met een verwijzing naar het begin:
Mordechai herinnert zich zijn droom
en begrijpt dat de hele geschiedenis er al
in voorspeld was ...

De avond tevoren
had ik nog het 'volksliedje HaTikwah'
gezongen op de terugweg door de Sjoek van Wadi Moesa naar Petra zonder te weten dat een paar uur later de oorlog zou losbarsten en na een paar 'gesprekken' met jongelui over Gamal Abdoel Nasser, Adolf Hitler en nog een paar van dat soort heethoofdige merkwaardigheden; anyway daar hebben we het ook al eerder en vaker over gehad?
De rode lijntjes liepen in dit mydigeval via de naam Elja [zoals ik onze zoon genoemd had in '76], zonder te weten dat dit ook de naam was van de locatie van het politiebureau bij Wadi Moesa en de naam ons aller Elja van myDi: in Rabat Ammon [Amman] aangekomen na de race door de woestijn werd ik in m'n gezicht gespogen en "Mordechai" genoemd om 'onduidelijke' redenen?
In Italia was het Guglielmo, in Hellas [Velon Korinthias] was het Spiros en in "Urdun" was Abdallah Bin Yoessoef een naam die wat makkelijker in het gehoor
en de uitspraak lag!