Nog even stil
Het leven, de dagelijkse omgang, die heeft een snelheid. Wat zou zoiets kunnen versnellen? Kan dat wel? Of vertraag ik enkel?
Dat brengt mij terug naar een herinnering. Een vakantie met mijn ouders. We reden in de bergen in Frankrijk en zoals wij als ras-Nederlanders goed kunnen zeiken over alle 'vreemde' dingen die buitenlanders doen konden we die middag ook goed zeiken. Een wielrenner (of renwieler? Grapje.) die op de bergweg fietste en zoals ik het destijds mooi kon verwoorden, alle auto's erachter 'versloomde'. Die is er in de familie natuurlijk nooit meer uit gegaan.
Ooit van het fenomeen 'groot buiten' en 'klein binnen' gehoord? Het is niet moeilijk.
Je kijkt ver voor je uit, je zal geregeld wel van een traptrede vallen, struikelen over stoepjes of rare stenen op de weg. Je ziet situaties van ver al aankomen, dan wel letterlijk of in toekomstige tijd. Ik kan wel door gaan, maar hier ligt een basis.
Je kan het ook anders treffen. Je ziet alles wat recht voor je gebeurt, oog voor details, recht voor je. Je vindt kleine voorwerpen in plaats van grote. Snel reageren? Eerst analyseren en een antwoord vormen!
Die laatste, dat ben ik. Niets gaat snel bij mij maar laat je mij een snelheidstest doen op reactievermogen, dan ben ik de snelste. Het is niet altijd makkelijk. Soms wil je wel sneller, maar je brein ordent gewoon anders. Andere routes, een completer beeld. 'Completer'? Anders. Het is allemaal perceptie.
Ik ga niet schrijven over wat ik denk en voel nu. Misschien gaat het wel vanzelf weg. Het is een comfortabele plek maar zo ongezond. Geef het even.
Dat brengt mij terug naar een herinnering. Een vakantie met mijn ouders. We reden in de bergen in Frankrijk en zoals wij als ras-Nederlanders goed kunnen zeiken over alle 'vreemde' dingen die buitenlanders doen konden we die middag ook goed zeiken. Een wielrenner (of renwieler? Grapje.) die op de bergweg fietste en zoals ik het destijds mooi kon verwoorden, alle auto's erachter 'versloomde'. Die is er in de familie natuurlijk nooit meer uit gegaan.
Ooit van het fenomeen 'groot buiten' en 'klein binnen' gehoord? Het is niet moeilijk.
Je kijkt ver voor je uit, je zal geregeld wel van een traptrede vallen, struikelen over stoepjes of rare stenen op de weg. Je ziet situaties van ver al aankomen, dan wel letterlijk of in toekomstige tijd. Ik kan wel door gaan, maar hier ligt een basis.
Je kan het ook anders treffen. Je ziet alles wat recht voor je gebeurt, oog voor details, recht voor je. Je vindt kleine voorwerpen in plaats van grote. Snel reageren? Eerst analyseren en een antwoord vormen!
Die laatste, dat ben ik. Niets gaat snel bij mij maar laat je mij een snelheidstest doen op reactievermogen, dan ben ik de snelste. Het is niet altijd makkelijk. Soms wil je wel sneller, maar je brein ordent gewoon anders. Andere routes, een completer beeld. 'Completer'? Anders. Het is allemaal perceptie.
Ik ga niet schrijven over wat ik denk en voel nu. Misschien gaat het wel vanzelf weg. Het is een comfortabele plek maar zo ongezond. Geef het even.
11 nov 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 sep 2023 We zoeken allemaal
- O 24 mei 2021 <>
- O 17 mei 2021 Wat ben ik
- O 16 mei 2021 Depressie relapse?
- O 09 mei 2021 Ik ben hier al zo vaak geweest
- O 08 jan 2020 het leven begint weer ( 1 )
- O 06 dec 2019 Het is veel ( 1 )
- O 26 nov 2019 Let's do it
- O 16 nov 2019 Ik geef mij gewonnen ( 2 )
- O 11 nov 2019 Nog even stil
- O 03 nov 2019 Hou vast hoor
- O 04 sep 2019 Easy ( 1 )
- O 05 aug 2019 Fundamenteel jezelf in de weg zitten ( 1 )
- O 09 jul 2019 Zal het ooit over gaan?
- O 13 jun 2019 <><>