Ondankbaar

Meer bewegen was het doel. En om dat bij te houden heb ik zo'n fancy horloge gekregen voor mijn vorige verjaardag. Via de technologie van tegenwoordig worden de gegevens gesynchroniseerd en data mooi gepresenteerd voor nerds zoals ik. Elke wandeling, elke fietsrit, elke koffer die ik versleep, allemaal punten om aan de 2025 kilometers te komen.

Tegenwoordig maak ik een rondje van anderhalf uur op mijn stadsfiets door de weilanden. Ik rijd een stukje door een bosgebied, langs villa's, rivieren en door fietstunnels waar je moet bellen zodat de tegemoetkomers weten dat je er bent, gezien ze je niet kunnen zien. Er zit zo veel mogelijk groen op mijn route, omdat ik dat de fijnste omgeving vind om doorheen te rijden.

Vandaag was de route iets korter, omdat ik spierpijn heb van het bowlen van twee dagen geleden. Vooral mijn linkerbeen is jelly en gevoelig. Omdat ik mezelf haat maar ook weer niet zoveel, besloot ik dat een korte ronde beter was dan geen ronde.

Zodoende reed ik slechts een uurtje en totaal 18.4 kilometer. Mijn benen waren te zwak om mijn hartslag constant hoog te houden en aan het einde zat door de tegenwind mijn ademfrequentie lekker hoog. Zeg maar gerust dat ik zat te hijgen als een hond in een te hete auto op een zonnige dag, zonder open raampje.

Eenmaal weer thuis aangekomen neem ik uit principe de trap in plaats van de lift naar mijn appartement, waarbij mijn hartslag omhoog schiet en ik bijna door mijn verzuurde benen zak met elke stap. Maar trots ben ik op mezelf als ik binnenstap en op de bank wil ploffen. Ik laat mijn lijf vallen, en nog voor mijn bips de bank kan raken, geeft mijn horloge een pingeltje; "Vergeet niet 250 stappen te doen dit uur!"

Uitgeput en verslagen, sta ik weer op. Het is nooit goed genoeg.


-VLH
05 apr 2025 - bewerkt op 05 apr 2025 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van VLH
VLH, man, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende