Opnieuw betekenis geven aan liefde.

Hallo lezer,

Ik ga wat gedachten op papier zetten.. improviseren eigenlijk, op de hoop op een betere structuur van mijn (onbewuste)gedachten.

Het zinnentje wat ik tot titel heb gemaakt schoot mij net te binnen. Ik heb het gevoel alsof ik niet meer weet wat liefde eigenlijk is... alsof ik het opnieuw een plekje moet geven... of moet zien in dingen.
Sinds mijn ex vriend en ik uit elkaar zijn voel ik veel verdriet.. en zelfs dan blijf je nog de liefde voor hem voelen.. maar nu ik besef dat ik echt afstand van hem moet doen (wil ik er bovenop komen) en nog kans maken dat wij later in de toekomst elkaar nog kunnen zien als vrienden. Maar als mijn liefde daar niet meer naar toe gaat, waar dan wel? Waar voel ik dan liefde voor?

Natuurlijk heb ik mijn familie.. maar dat is een soort van constante factor, waar ik altijd liefde voor voel en ook niet de ene keer veel minder of meer is dan de andere keer.
Waar raak ik enthousiast van, geprikkeld, wil ik veel tijd in stoppen, geef ik om?
Moet ik dit zien in mensen? dingen? activiteiten?

Opeens zit ik met mezelf. Mijn eigen wil en gevoelens.. rekening houdend met niemand. delend met niemand.


Liefde geven en ontvangen was zo mooi.. maar ergens wil ik dat nu ook niet opjagen. Misschien heb ik over een half jaar wel weer een relatie.. misschien de aankomende 5 jaar niet meer. Ik wil dat accepteren, dat je het niet weet. Ik wil de situatie accepteren.. maar dat is best lastig. Want wat houd dus mijn liefde dan nu in en waar uit ik dat?

Op school heb ik super veel tijd om te doen wat ik wil ( autonome kunst maken). Je zou denken dat ik daar mijn ei in kwijt kan maar dat vind ik best lastig.. ik voel me nogal on geïnspireerd en misschien zelfs wel ongemotiveerd.
Ik wil hier graag iets aan doen.. ik wil mijn 'vuur' weer terug vinden.

misschien moet ik mezelf meer kaders geven, dat is tenslotte waar ik mijn hele leven al gebruik van maak.
Soms helpt het om ver terug in de tijd te gaan. Wat deed ik vroeger als kind? Waar werd ik toen gelukkig van? Vaak zit daar bizar genoeg soms de kern.

Soms heb ik nu het gevoel alsof ik de dag aan het overleven ben.. en dat wil ik niet. Ik wil niet trots zijn op het feit dat ik voor 14:00 uit bed ben. Ik wil de dag aanpakken en voldoening voelen. Tevredenheid.

Misschien word het tijd om nieuwe dingen te ondernemen.. die zetten vaak oren en ogen open. even uit de veilige bubbel.

Als laatste:
Liefde ontvangen is wel iets wat ik mis.. gelukkig zijn mijn vrienden blij met mij maar ik merk dat ik minder aandacht krijg dan ik gewend ben nu mijn relatie uit is.. logisch... maar nu merk ik dat ik echt meer op mezelf aan kom.. en mezelf dus misschien vaker moet zeggen dat het goed is.. dat het knap is wat ik doe.. en dat ik er goed uit zie in die broek.. ik vind dat best lastig.
Misschien moet ik iets bij houden.. dat ik iedere dag iets positiefs schrijf over mijn gedrag/gevoelens/gedachten.

Tjah.
Ik wil mezelf gewoon niet verliezen in mijn verdrietige gevoel..

life is going on.


https://nl.pinterest.com/pin/453526624966900845/