~*~
werd
de titel 'zoon van g d'
in verband gebracht
met begrippen als 'uitverkiezing',
'trouw' &
'gehoorzaamheid':
in
relatie
tot Israel,
zijn uitverkoren volk,
betoonde G D zich
als een 'trouwe vader'
die van 'zijn zoon'
een gelijkwaardige trouw
en gehoorzaamheid meende
te mogen verwachten
[EX ODUS 4:22;
HOSJEA 11:
3]
dergelijke
voorstellingen
zijn ook het vierde evangelie niet vreemd,
maar zij worden toch verre overvleugeld door de gedachte van UNICITEIT:
YEHOSHUA is DE zoon
van g d bij
uitstek!
dat
heeft tot gevolg
dat de evangelist een grote nadruk legt op de EENHEID
van Vader & Zoon,
van G D & Yeshua
haMashiach
in
het afscheidsgebed
van YESH brengt de evangelist
die eenheid op de volgende wijze
onder woorden:
"NIET
alleen
voor hen [de leerlingen] bid ik,
maar OOK voor degenen
die door hun woord in MIJ geloven:
dat ze allen EEN
mogen
zijn!"
"ZOALS U,
Vader, in mij bent en ik in U,
ZO moeten zij in ons zijn,
ZODAT de wereld kan geloven dat U mij hebt
gezonden!"
"Ik heb HEN
laten delen in de heerlijkheid
waarin U mij hebt laten delen,
opdat ze EEN mogen zijn zoals WIJ EEN zijn:
Ik in HEN zoals U in mij;
dat hun eenheid volkomen mag zijn,
ZODAT de wereld kan [h]erkennen dat U mij hebt gezonden
en dat U ook HEN hebt liefgehad met de liefde die U mij
hebt toegedragen!"
[YOH 17:20-23]
~*~
zoals we
misschien nog wel vaker zullen zien,
werd deze eenheid in de discussie over het 'christologisch dogma'
in de derde & vierde eeuw vooral geinterpreteerd als
een 'eenheid in wezen':
G*D uit g*d, licht uit Licht, waarachtig "G*D" uit 'waarachtig g*d';
geboren, niet gemaakt, van hetzelfde wezen
met de Vader [!]
~*~
Was
DAT [!]
de EENHEID
die Yochanan op het oog had?
Het lijdt geen twijfel dat hij grote waarde hechtte aan de eenheid tussen g*d & Yehoshua haMashiach,
maar in zijn evangelie komt de gedachte van een 'eenheid van wezen'
NIET voor?
Vader & zoon
zijn EEN,
omdat zij EEN van geest zijn,
EEN van wil, EEN in hun liefde voor mensen en EEN in hun streven om de wereld te redden uit de macht
van de duisternis!
[YOH 3:16-21]
~*~
In het vierde weg evangelie
is Yehoshua echter niet meer de menselijke 'zoon van g d'
die een weg gaat die hij soms vermoedt,
maar die hem vaker
nog verrast!
Tevergeefs zoekt men in DIT evangelie naar een perikoop
waarin verteld wordt dat Yeshua in Gethsemane, zich realiserend dat zijn leven ernstig gevaar liep, worstelde met de opdracht die hij van zijn 'ABBA'
had ontvangen
[MARC 14:
32-42]!
De Yeshu
van Yochanan worstelt niet,
want hij
WEET!
[YOH 12:23-28;
13:1]
Hij KENT
de wil van zijn Vader
en hij gaat de weg van het lijden
in de rustige, ja zelfs blijmoedige zekerheid
dat G D het initiatief NIET uit handen
zal geven.
Om DIE reden
ontbeert het lijdensverhaal in het vierde evangelie
elke tragiek:
ZELFS bij zijn arrestatie neemt YESH de leiding in handen:
hij weet wat hem te wachten staat
en treedt zonder vrees naar voren;
tempelpolitie en soldaten vallen als EEN man ter aarde;
TOCH kiest YESH niet voor de vlucht,
maar hij arresteert in feite
zichzelf?!
[YOH 18:
1-11]
Het
vierde 'mydiweg'
evangelie schenkt ons het eerste voorbeeld
van een 'christologie van
boven'.
Niet
de mens
Yeshu de Nazarener vormt de inzet,
maar de 'pre-existentie' zoon van "G*D", die uit de hemel,
'van boven' op aarde neerdaalt en naderhand weer naar de hemel
terugkeert ...
Tot
slot voor nu:
ter vermijding van
allerlei eventuele mogelijke misverstanden
merk ik nogmaals op dat voor het vierde evangelie
de belijdenis van de EENHEID tussen "G*D" & Yeshu, tussen Vader & zoon, in de allerleerste plaats gericht is op het feit
dat BEIDEN EEN ZIJN
"IN HUN VERLANGEN"
om de mens
te redden.
YOH 3:
16-21