Remmen op de glijbaan, stokken achter de deur, een zachte mat op de bodem van de put, mensen die met me mee roeien...we doen het samen, dat is waar het op neer komtDinsdag PB-gesprek gehad. Door de opmerking van S. ging er bij mij een lichtje branden en toen kon ik de optelsom zelf maken. !+!!+!!!= het gaat niet goed...
Vorig jaar had ik ook een terugval, het grote verschil met toen en nu is dat ik dit nu wel aangeef en dat ik benoem waar ik het moeilijk mee heb en wat ik nodig heb. Belangrijkste is dat ik hierover ook in gesprek blijf met groepsleiding en dat ik open ben over datgene wat zo moeilijk is.
Het is dat ik de afgelopen dagen iedere keer navraag wat ze rapporteren, want bovenstaande zijn niet helemaal mijn eigen woorden
Op school verliep het afgelopen week ook erg moeilijk, was er niet echt bij met m'n hoofd en deed ook niet zo actief mee als dat ik normaal doe.
Gister afspraken gemaakt met A. Aankomende week ga ik gewoon ouderwets per dag een programmatje maken, zodat ik weet waar ik aan toe ben en wat er verwacht wordt, zodat ik het overzicht weer terugkrijg. Vandaag heeft S. voor mij geregeld dat ik het weekend op de groep blijf (dit is eigenlijk een thuis weekend). Dus ik heb het rijk helemaal voor me alleen en één op één begeleiding is ook niet zo verkeerd op dit moment. M'n ouders heb ik samen met S. gebeld en later gevraagd of ze zaterdag mee eten, dus dan ga ik Kip Madras maken
. Vandaag op school ook gesprekje gehad met J. (mijn LBB-er). Verteld dat het niet zo goed ging en samen met haar duidelijke afspraken gemaakt. Gezien ik vorig jaar nog wel eens misbruik maakte van de vrijheid van verlofbriefjes (zo moest ik soms wel 5 keer in de week naar de tandarts, orthodonthist, huisarts of het ziekenhuis). Stom natuurlijk, maar dat is achteraf praten. Ook was ik toen geregeld afwezig zonder reden of me af te melden. Om dat deze keer te voorkomen heb ik samen met J. de afspraak gemaakt dat als ik met een verlofbriefje aan kom zetten, dit gecheckt wordt bij de groep. En docenten waar ik les van heb geven 't meteen door als ik 1 keer afwezig ben geweest. Die afspraken lijken misschien wel kinderachtig, maar ze zijn voor mijn eigen bestwil. En J. heeft ook gezegd dat het niet zozeer is om mij te controleren, maar meer als stok achter de deur. Dat wanneer ik afglij, zij er voor mij kan zijn om mij vast te houden, om me te helpen, zodat ik niet verder van die glijbaan af kan vallen.
Wel fijn dat er afspraken gemaakt zijn. Hoe moeilijk ze aan de ene kant ook zijn, ze geven ook een gevoel van veiligheid. Want als ik val, zijn de mensen die voor mij belangrijk zijn er om me te vangen en me te helpen weer op te staan. Ik hoef het niet alleen te doen, ik sta er niet alleen voor. Ik heb S. en natuurlijk de rest van de groepsleiding en ik heb J.
Vorig jaar voelde ik me er zo alleen in, nu niet meer.
We staan er samen in, we doen het samen.