Ritueel
Mijn leven is een ritueel,
Elke ochtend sta ik op en doe ik de hele dag in dezelfde volgorde.
omkleden,tandenpoetsen,lenzen,make-up en dan naar school.
Daar dan weer dezelfde lessen volgen en ondertussen afdwalen in mijn eigen wereld, een wereld waar alles beter lijkt te zijn.
Nooit hebben die lessen variatie, altijd hetzelfde. dan in de pauzes telkens naar dezelfde zitplaats en in de 1e pauze een tosti halen bij de kantine, in de 2e pauze soms koffie halen.
Dan na school naar huis en dan slapen, om 8 uur GTST kijken en daarna huiswerk. Zo gaat het nu al 2.5 jaar.
Het lijkt alsof mijn leven te sloom gaat en dat ik nooit, maar dan ook nooit, een verassing of een verandering in mijn leven krijg.
Ik heb vriendinnen, alleen ik weet niet of die genoeg zijn. We kunnen nooit doordeweeks afspreken omdat ze aan huiswerk willen maken en als ik dan met hun ben voel ik me kut. Dan voelt het alsof er iets ontbreekt.
Ik wil wat anders, ik wil wat meemaken. Telkens voelt het alsof er iets mist in mijn leven maar ik heb geen idee wat.
Het lijkt alsof de rest van de wereld mij voorbij gaat en mij achterlaat.
Ik voel me opgesloten, alsof ik nergens heen kan. En dat frustreerd me, ook omdat andere nooit zien hoe ik me voel.
Soms ben ik daar wel blij mee, dan hoef ik teminste niets uit te leggen. Maar dat is ook net het probleem, ik KAN het niet uitleggen. Ik schuif dit gevoel vaak af op men ongesteldheid, of wacht nee, dat doen men ouders.
Ik wil een doel in mijn leven, maar ik weet niet welk doel het is. Mijn ouders zeggen dat ik van mijn cijfers het doel moet maken, alleen daar word ik alleen nog maar deprissiever van.
Nu gaan ze morgen praten met men mentrix, alleen heb ik liever niet dat ze dit weet, maar ik heb denk ik niet veel keus.
Ik wil hier mijn gevoelens kwijt gooien, zodat ik het eruit kan laten maar dat niet iedereen denkt op school van 'he daar heb je dat depressieve kind weer'.
Het is niet dat ik niet genoeg zelfvertrouwen heb, ik weet dat ik net zo goed ben als de rest, alleen ik wil weten wat het dan anders is.
Elke ochtend sta ik op en doe ik de hele dag in dezelfde volgorde.
omkleden,tandenpoetsen,lenzen,make-up en dan naar school.
Daar dan weer dezelfde lessen volgen en ondertussen afdwalen in mijn eigen wereld, een wereld waar alles beter lijkt te zijn.
Nooit hebben die lessen variatie, altijd hetzelfde. dan in de pauzes telkens naar dezelfde zitplaats en in de 1e pauze een tosti halen bij de kantine, in de 2e pauze soms koffie halen.
Dan na school naar huis en dan slapen, om 8 uur GTST kijken en daarna huiswerk. Zo gaat het nu al 2.5 jaar.
Het lijkt alsof mijn leven te sloom gaat en dat ik nooit, maar dan ook nooit, een verassing of een verandering in mijn leven krijg.
Ik heb vriendinnen, alleen ik weet niet of die genoeg zijn. We kunnen nooit doordeweeks afspreken omdat ze aan huiswerk willen maken en als ik dan met hun ben voel ik me kut. Dan voelt het alsof er iets ontbreekt.
Ik wil wat anders, ik wil wat meemaken. Telkens voelt het alsof er iets mist in mijn leven maar ik heb geen idee wat.
Het lijkt alsof de rest van de wereld mij voorbij gaat en mij achterlaat.
Ik voel me opgesloten, alsof ik nergens heen kan. En dat frustreerd me, ook omdat andere nooit zien hoe ik me voel.
Soms ben ik daar wel blij mee, dan hoef ik teminste niets uit te leggen. Maar dat is ook net het probleem, ik KAN het niet uitleggen. Ik schuif dit gevoel vaak af op men ongesteldheid, of wacht nee, dat doen men ouders.
Ik wil een doel in mijn leven, maar ik weet niet welk doel het is. Mijn ouders zeggen dat ik van mijn cijfers het doel moet maken, alleen daar word ik alleen nog maar deprissiever van.
Nu gaan ze morgen praten met men mentrix, alleen heb ik liever niet dat ze dit weet, maar ik heb denk ik niet veel keus.
Ik wil hier mijn gevoelens kwijt gooien, zodat ik het eruit kan laten maar dat niet iedereen denkt op school van 'he daar heb je dat depressieve kind weer'.
Het is niet dat ik niet genoeg zelfvertrouwen heb, ik weet dat ik net zo goed ben als de rest, alleen ik wil weten wat het dan anders is.
13 okt 2010
- meld ongepast verhaal
-
Herz_x
woensdag 13 oktober 2010 19:43
Zoek uitdagingen op. Niet waar je spijt van gaat krijgen, maar leuke dingen waar je naar uit kan kijken of wat een leuke spanning geeft.
Toen ik me even zo voelde zoals jij, ging ik opzoek naar een 2e baantje. En dat is toch weer even wat anders!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 jun 2013 Boosheid voor het gesprek
- O 05 jun 2013 Zijn dit vriendinnen? ( 5 )
- O 24 mei 2013 Ouders die het niets schelen
- O 23 mei 2013 I wish...
- O 23 mei 2013 Ruzie : Mening? ( 2 )
- O 06 mei 2013 Een boek als uitvlucht
- O 06 mei 2013 Wanting a change ( 1 )
- O 06 mei 2013 Would you go if you don't know when you come back?
- O 13 okt 2010 Ritueel ( 1 )