Schrijven

Ik moet mezelf echt moed inpraten het gewoon te doen. Die stem die zegt dat het allemaal toch maar kut is, is bijzonder aanwezig op het moment. Niet voor dit soort ellende, dit zijn gewoon gedachten, maar voor creatief schrijven had ik de boel aardig onder controle dacht ik. Maar nu moet ik mezelf er toe zetten een idee te verkennen, en terwijl ik schrijf blijf ik herhalen hoe kut ik het vind wat ik zojuist gemaakt heb. Dan moet ik mezelf moed in praten dat het niet erg is als het kut is, dat daar herschrijven voor is (niet dat ik dat ooit doe omdat ik het maar saai vind), en de enige manier om te verbeteren is het te blijven doen.

Eigenlijk snap ik die drang tot perfectionisme niet. Niemand leest zo kritisch als ik zelf doe en niemand brandt me zo af zoals ik zelf doe. En het maffe is nog dat toch niemand het leest, dus als het kut is, wat zou dat dan? Waarom zou ik mezelf dwars zitten? Het mag kut zijn, zolang het er maar is. Opschonen kan altijd nog.

Als ik het zo kut vind wat ik maak, waarom maak ik het dan überhaupt? Waarom niet gewoon lekker iets doen dat ik wel leuk vind? Wat is dat voor zelfkastijding?

Het moet niet. Ik heb soms gewoon wat ideeën die ik wil uitwerken. Inspiratie noemen ze dat toch? Waarom niet gewoon lekker op die golf mee varen en wel zien waar we uitkomen. Waarom moet ik dan eerst dat mentale gezeik door?


-VLH
20 sep 2024 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van VLH
VLH, man, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende