Spontane MD ontmoeting

Lege koffiebekers op een tafeltje, mars delight papiertjes op de grond en een bult op mijn voorhoofd. Allemaal stille getuigen van wat zich gister heeft afgespeeld.

Gister werd ik rond 2 uur verwacht op Station Centraal, van alkmaar natuurlijk. Ik zou daar iemand afhalen. Iemand die ik op dat moment precies 4 dagen eerder had leren kennen. Voordat het zo laat was, moest ik nog naar school en naar de ortho. Mijn ortho heeft zijn bunker der orale martellingen gevestigd in het centrum, dus kon ik nog mooi even de stad in voor een klein cadeautje. School zou mij toch niet missen, evenmin zou ik het gekakel van mijn Engels lerares missen. Nouja, ik zou het missen als kiespijn, die ik op dat moment ook werkelijk had. Mijn lieve tandenmartelaar had voor de grap even gekeken hoe hard hij aan mijn verstandskiezen kon trekken. ‘Ach ze moeten er toch uit’ zei hij grappend toen ik ‘Auw’ probeerde te roepen. Door alle instrumenten die in mijn mond opgesteld waren klonk dit echter meer als een schorre, verkouden, krolse kater.

Maar goed, ik was onderweg naar de winkels, opzoek naar een vibrerend badeendje. Ik vroeg me af of ik hiervoor naar de Seksshop moest, of naar de Xenos. Mijn keuze viel op de laatste, het was nog een beetje vroeg in de morgen voor de 1e keus. Na eventjes gezocht te hebben vond ik ze dan ook echt! Badeendjes! Gele, roze met witte hartjes, polkastippen en badeenden in uniform. Mijn keuze viel op een badeendje dat licht gaf. Tenminste, dat was de bedoeling. Het is en blijft Xenos. Lage prijzen, maar het is nog steeds rotzooi. Wie met Xenos in zee gaat moet wel een verdomd goede zwemmer zijn. Na een aantal eenden getest te hebben vond ik er 1 die het wel deed. Vervolgens liep ik naar de kassa om hem af te rekenen.

Na wat lessen gehad te hebben, was het eindelijk tijd om de school te verlaten. Ik moest nog wel even wat dingentjes regelen voor mijn mondeling Nederlands, maar dat was zo gedaan. Daarna meteen door naar het station. Ze zou om kwart voor 2 op perron 1 aankomen waar ik dus ook stond te wachten. Ik zag diverse meiden met blonde haren de trein uit stappen. Soms dacht ik haar te herkennen, soms hoopte ik dat het ‘die’ niet was en keek –‘heey kijk daar rijd een bus weg, laat ik die de straat uit kijken’- spontaan de andere kant op. Toen de trein wegreed en ik nog geen klein, blond, 19 jarige MDer had opgemerkt kreeg ik een SMSje ‘Ohja, ik sta op perron 3b’. Goh. Das handig.

Na een lange wandeling waren we eindelijk thuis. Ik had haar opgehaald met de fiets, maar was in mijn enthousiasme (Nou lieg ik, ik denk gewoon nooit na) vergeten dat ik een mountainbike heb. Nu moet je een redelijk hoge pijngrens hebben om daarop achterop plaats te kunnen nemen. Vandaar de wandeling. Thuis wat gegeten, film gekeken en een verhaal geschreven over een Aardbei en een Framboos. Niet al te laat gaan slapen, ik moest vandaag nog een tentamen Wiskunde en mondeling Nederlands maken. Bovendien stond het wekkertje vrolijk te wekkeren op half 7. Midden in de nacht nog mijn hoofd gestoten tegen het tafeltje naast mijn bed, waarna ik een daverend concert van medelijden ‘hahaha’s’ over me heen kreeg.

Al met al een hele leuke dag gehad! Zo zie je maar, badeendjes zijn zo gek nog niet en spontane mensen hebben de halve wereld!

Cheers,

Joint.