Uitsel DGT therapie
Ik heb nu 6 weken pretreatment gehad voor de DGT therapie, en zou volgende week beginnen met de "echte" therapie. Dat wil zeggen, wekelijks een individueel gesprek met behandelaar en daarnaast ook wekelijks een vaardigheidstraining *die ik stug groepstherapie blijf noemen*. De DGT is een therapie voor mensen met borderline, of nee... dat mag ik niet meer zeggen... een emotie regulatie stoornis. Dat dus. Maar goed, ik ben hier een tijdje terug voor aangemeld en heb de pretreatment (6 individuele gesprekken) doorlopen.
Maar... nu zou ik dus verder moeten gaan met dit proces, en ik heb nog 1000 vragen, en nog veel meer twijfels. Op mijn vragen hebben ze geen antwoord, en mijn twijfels kunnen ze niet wegnemen. Ik ben al vaker een therapie ingestapt met het idee "het kan alleen maar beter worden", maar in dat principe geloof ik niet (meer). Ik wil niet meer de zoveelste teleurstelling. Ik wéét dat niemand me een garantie kan geven dat ik deze therapie wel met succes af zal ronden, maar voor nu heb ik echt nog veel te veel twijfels. Twijfels ook vooral aan mijn eigen motivatie. Het gaan volgen van de DGT, zal betekenen dat ik een contract moet tekenen, en er 100% voor zal moeten gaan om bepaalde slechte gewoontes los te moeten laten om nieuwe aan te leren. Maar ik weet niet of ik mijn, ergens wel veilig en bekende leventje, wel los wil/durf/kan laten. Ik moet doelen opstellen. De doelen die behandelaar noemt klinken zó onhaalbaar, dat ik er niet eens aan wil beginnen, om teleurstelling te voorkomen. Maar als ik zelf een doel noem, is het niet goed genoeg. En daar baal ik dan weer van, omdat dat voor mij al een hele stap zou zijn.
Dus.. nog heel veel vragen, twijfels. Ik ben er in ieder geval nog niet klaar voor om het contract te tekenen en volgende week met de vaardigheidstraining te beginnen. Pretreatment is nu verlengd met 6 weken. Nog eens 6 weken om na te denken over mijn motivatie. Over wat ik los wil en durf te laten. Of deze therapie wel de juiste voor mij is. Of mijn behandelaar de juiste voor mij is (weer een ander verhaal). Of dat ik écht klaar ben met mijn leventje en wil veranderen, of dat de veiligheid hiervan nog te groot is. Maar hoelang gaat dat dan nog duren??
Maar... nu zou ik dus verder moeten gaan met dit proces, en ik heb nog 1000 vragen, en nog veel meer twijfels. Op mijn vragen hebben ze geen antwoord, en mijn twijfels kunnen ze niet wegnemen. Ik ben al vaker een therapie ingestapt met het idee "het kan alleen maar beter worden", maar in dat principe geloof ik niet (meer). Ik wil niet meer de zoveelste teleurstelling. Ik wéét dat niemand me een garantie kan geven dat ik deze therapie wel met succes af zal ronden, maar voor nu heb ik echt nog veel te veel twijfels. Twijfels ook vooral aan mijn eigen motivatie. Het gaan volgen van de DGT, zal betekenen dat ik een contract moet tekenen, en er 100% voor zal moeten gaan om bepaalde slechte gewoontes los te moeten laten om nieuwe aan te leren. Maar ik weet niet of ik mijn, ergens wel veilig en bekende leventje, wel los wil/durf/kan laten. Ik moet doelen opstellen. De doelen die behandelaar noemt klinken zó onhaalbaar, dat ik er niet eens aan wil beginnen, om teleurstelling te voorkomen. Maar als ik zelf een doel noem, is het niet goed genoeg. En daar baal ik dan weer van, omdat dat voor mij al een hele stap zou zijn.
Dus.. nog heel veel vragen, twijfels. Ik ben er in ieder geval nog niet klaar voor om het contract te tekenen en volgende week met de vaardigheidstraining te beginnen. Pretreatment is nu verlengd met 6 weken. Nog eens 6 weken om na te denken over mijn motivatie. Over wat ik los wil en durf te laten. Of deze therapie wel de juiste voor mij is. Of mijn behandelaar de juiste voor mij is (weer een ander verhaal). Of dat ik écht klaar ben met mijn leventje en wil veranderen, of dat de veiligheid hiervan nog te groot is. Maar hoelang gaat dat dan nog duren??
22 mei 2013
- meld ongepast verhaal
-
EvelineH
woensdag 22 mei 2013 09:36
Wat voor vragen heb je dan? Want dat is me niet duidelijk. Je kunt niet van te voren alles helemaal uitgekauwd voor je neus krijgen. Er hangt een hoop af van jouw inzet en de vorderingen die je boekt.
Garantie dat een therapie zal slagen krijg je niet van te voren. De enige garantie die je krijgt is dat het niet zal lukken als je er niet aan begint. Ik vraag me dus af of 6 weken uitstel nou wel zo'n slim idee is.
Dat de einddoelen (neem ik aan tenminste he?) je nog te groot lijken snap ik, maar dat hoef je toch niet binnen een week te bereiken? Maar met iiieniemieniestapjes gaat 't ook niet lukken. Je moet wel realistisch blijven, want je kunt niet je hele leven in (deze) therapie blijven hangen. Er moeten dus wel volwaardige stappen worden gezet, geen kwart-stapjes. -
calinnero
donderdag 23 mei 2013 00:29
Het was óf deze 6 weken uitstellen, óf helemaal afzien van de therapie. Behandelaar had er ook nog niet genoeg vertrouwen in. Ik ben soms te eerlijk... dat kan eigenlijk niet... maar soms voelt het wel zo. Elke kleine twijfel spreek ik uit.
Nee, de einddoelen hoef ik eigenlijk niet binnen een week te bereiken. Maar ze verwachten min of meer wel van me dat ik met bepaalde dingen stop (zoals braken/laxeren, alcohol drinken) als ik met de therapie begin.. En wat IK wil, is éérst vaardigheden leren die ik in de plaats kan gebruiken... maar dat is blijkbaar niet logisch?!? Dat botst dus nogal.
Daarnaast is het de eerste keer dat deze therapeut DGT geeft en weet ze heel veel dingen nog niet (haar eigen woorden), en dat maakt het niet makkelijker. Op veel vragen die ik heb, heeft zij geen antwoord. Of ze leest ze rechtstreeks voor uit het boek, dat ik zelf ook heb. En dan heb je nog de dingen in het boek die in de therapie gebruikt gaan worden, waar veel dingen instaan waar ik me gewoon niet in kan vinden.
Sorry dat ik me niet zomaar aan alles aan ga passen, niet zomaar alles geloof wat ze me vertellen. Ik heb ook nog mijn eigen verstand waar niks mis mee is. Ik zeg OP DIT MOMENT nee tegen deze behandeling omdat ik er niet achter kan staan. Ik geloof er niet in, ik wil/durf/kan niet, en weet dat ik me daardoor niet 100% in zal zetten. En dat is wel een vereiste... -
EvelineH
donderdag 23 mei 2013 14:09
Ik denk dat 'ik wil niet' belangrijker is dan 'ik durf of kan niet'. Want je kunt het best, laxeertroep en drank misbruiken is niet aangeboren, en braken doen de meeste mensen niet zelfopgewekt maar alleen als ze ziek zijn. En durven is een kwestie van aangaan en merken dat het eigenlijk niet zo eng is om die destructieve dingen te laten staan.
Ik snap wel dat het voor jou onlogisch voelt, maar aan de andere kant kun je niet helder nadenken als je dronken bent of de nacht daarvoor teveel gedronken hebt, of jezelf uitput met laxeren en braken. En dat het vervelend is dat je therapeute nog niet zo geroutineerd is in de therapie kan ik me ook voorstellen. Maar dat maakt niet per definitie de therapie onzinnig.
Ik begrijp alleen echt niet waarom je vast wil houden aan misbruik en andere destructieve zaken. Dat zou ik dus niet durven, niet willen en niet kunnen. -
calinnero
zaterdag 25 mei 2013 01:53
Voor nu wil ik daar aan vast houden, omdat ik nog geen andere manier heb om met mijn dagelijks aanwezige onrust om te gaan. Uiteindelijk wil ik deze dingen echt wel afbouwen en daarna loslaten, maar dat kan ik niet zomaar opeens per direct. Maar dat wordt wel een beetje verwacht, heb ik het idee. Ook qua eten voel ik me niet begrepen... als doel een normaal eetpatroon zonder compensatiegedrag... dat is niet mijn doel. Ik wil heel graag dat ik beter om kan gaan met mijn eetstoornis, want zoals het nu nog is is gewoon geen doen, maar 100% genezing is niet mijn doel. Hier geloof ik niet in. Ik stel liever een doel waar ik wél in geloof.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 mei 2015 ik ben slecht ( 3 )
- O 19 aug 2014 Eten... Enzo. :(
- O 13 aug 2014 Zelfhaat... Maar ik ben er weer. ( 7 )
- O 24 mrt 2014 Terug... Vechten... Niet opgeven... ( 2 )
- O 12 nov 2013 Hate ( 1 )
- O 06 nov 2013 Rust ( 2 )
- O 03 nov 2013 Ik wil er gewoon even niet zijn ( 1 )
- O 08 okt 2013 3 weken zonder mama ( 2 )
- O 25 sep 2013 Mama, See you in heaven <3 ( 20 )
- O 14 sep 2013 Ik ben sterk! ( 3 )
- O 13 sep 2013 kl#te kanker... het duurt niet lang meer ( 17 )
- O 09 sep 2013 Mama is trots op mij *slik ( 3 )
- O 08 sep 2013 Mama in het ziekenhuis, en nog wat dingetjes ( 10 )
- O 05 sep 2013 Gekke dagen... en ik ben tante! (+foto) ( 5 )
- O 02 sep 2013 Stiltehuis, mijn ervaring ( 3 )