Update

Na twee negatieve dagen kan ik eindelijk weer zeggen iets positiefs te hebben gedaan!

Het begon gisterochtend met een heel negatieve bui met huilen, maar ik heb me laten overhalen om beneden in het zonnetje een glaasje versgeperste sap te drinken en een lekker broodje te eten. Het was heerlijk buiten, en de zon was bijna te fel voor mijn dikke, rode ogen. De lente komt eraan!

Toen het broodje op was, besloten mama en papa dat ik het laatste overgebleven broodje ook mocht. Ik stond naast papa aan het aanrecht te smeren, toen papa mij eindelijk zo ver kreeg dat ik mijn mond open deed en begon te vertellen waar ik mee zat. Ik heb verteld dat ik nu meerdere keren iets heb gehad dat op iets van hallucinatie lijkt (nu minstens 3 keer in anderhalf jaar tijd, waarvan de laatste twee keer in afgelopen 3 maand). Ik wou dat al zo graag vertellen, maar ik durfde het niet, uit angst voor de reactie die erop zou volgen. Vorige keer dat ik iets serieus wilde vertellen aan mama, voelde ik mij helemaal niet serieus genomen en moest ik haar ervan overtuigen dat ik het wel als heel serieus zag. Dat vond ik heel erg vervelend.
Maar papa luisterde nu echt, en zag het zelf ook als serieus. Hij geloofde mij. Hij koppelde het met oma, die tijdens haar depressies last heeft gehad van psychoses. Zelf had ik daar niet eens aan gedacht.
Ook vroeg hij wat ik dacht dat we moesten doen. Ik zei dat ik dacht dat we op dit moment niks hoefden te doen, maar dat ik het wilde vertellen omdat ik het wel heel naar vind, en dat we het wel in de gaten moesten houden. Daar was hij het mee eens. Hij vroeg mij wel om het meteen weer te vertellen als ik weer last had van dat iets dat lijkt op een hallucinatie.

Eigenlijk ben ik ook bang voor die hallucinatie dingen omdat een klasgenootje van me last heeft van stemmen, en psychoses heeft gehad. Naar het schijnt loopt ze er nog wel eens me te koop, en anderen ergeren zich er nogal aan dat ze er zo mee te koop loopt. Ikzelf denk dat het wel goed is voor de verwerking om erover te praten en probeer wel open te staan voor haar verhalen. Maar ik ben bang dat als ze de overeenkomsten zien tussen haar en mij, dat ze mij net zo hard aan de kant zullen zetten als dat ze met haar hebben gedaan. Ik ben bang voor de kletsverhalen, ook omdat ik een van de weinigen ben die zich nog om haar bekommerd. Ik ben bang dat ze de overeenkomsten zien.... En nu voel ik me zó'n erge egoïst xD

Gisteravond heb ik het heel gezellig gehad. We hadden met ons vriendinnengroepje afgesproken bij een van hen thuis. Ik zal ze wel even een naam geven, dat is gemakkelijker, ook voor verdere verhalen. Elisabeth, Caroline en Tamara. We waren bij Caroline thuis. Ze woont bij haar moeder, gezellig samen in een super gezellig huis. Zo kwam het huis tenminste op mij over. Tamara en ik kwamen tegelijk aan met Elisabeth, dat was wel heel toevallig, omdat Tamara en ik aan de ene kant van de stad wonen, Elisabeth aan de andere en Caroline middenin de stad. We hadden allemaal lekkere dingen meegenomen. Caroline had koekjes, Elisabeth had Cassis mee, Tamara had een lekker recept voor een soort koek uitgeprobeerd, enja ik had chocoladerozijntjes dan. Wij lekker eten, en lekker film kijken. Hadden Despicable me 2 gekeken, dat was wel grappig. En daarna Another Cinderella story. Die Despicable me 2 vond ik het leukst. Op de een of andere manier groei je toch over die prinsessefilms heen... Begrijp me niet verkeerd, Disneyfilms vind ik nog steeds echt leuk, maar die prinsessefilms met echte mensen waarmee je jezelf moet associëren, daar groei je overheen, helemaal als de film ook niet zo goed in elkaar zit.
Maar goed, we hebben gelachen, lekker vol gegeten, en nog eens de chachacha gedanst, die we nu leren met gym, zogenaamd voor ons eindgala. Tamara was allang alle stapjes weer vergeten, zo grappig

Vandaag was ik, na alles aan papa te hebben verteld met een goed humeur opgestaan. Mama had mijn raam dicht gedaan, terwijl ze gisteren nog had gezegd dat je van een warme kamer nachtmerries krijgt. Nu krijg ik vrijwel nooit echte nachtmerries waarin je wordt achtervolgd en doodsangsten uitstaat, maar toch heb ik soms last van zogenaamde 'hele sterke dromen', waarbij ik op de een of andere manier zoveel emoties heb en zo 'sterk' aanvoelen, dat ik zwetend wakker word. Morgen toch maar even op letten dat mijn raam nog open staat, kijken of het dan minder wordt.

Ik mocht vanmorgen naar de kapper, en ik dacht: waarom zou ik mn haar ook nog van tevoren gaan wassen, ik heb er toch geen tijd voor, en dat kan dan mooi wel daar. Het was dan wel drie euro duurder, maar moeder betaalt toch, dus schijt aan. Bovendien krijg je dan zo'n lekkere hoofdmassage, daar betaal ik met liefde 3 euro meer voor.
Leidt die kapper me naar de wastafel, zegt zo'n andere kapper: "Nee, wassen is alleen voor 21+!" Zegt mijn kapper: "Ja, ik weet toch niet hoe oud ze is..." (kennelijk nog niet zo lang bij deze kapsalon). Ik zeg keurig dat ik 19 ben. Andere kapper mompelt dat inclusief wassen dan 3 euro meer is, ik zeg nog even: "Ja, dat weet ik toch...."
Maar inmiddels ben ik al naar de knipstoel begeleid. Sukkels. Als ze gewoon hadden gevraagd of ik niet gewassen wilde worden, had ik gezegd dat ik mn haren gewassen wilde. Nu heeft ze lekker in mijn vette haren zitten knippen. Kreeg bijna een goedje voor in mijn pluizige haar aangesmeerd. Daar denk ik nog even over na. Heb namelijk thuis nog 3 goedjes staan voor in mijn pluizige haar. Maar goed... Straks nog maar even zelf mijn haren wassen dan. Zij zijn 3 euro's misgelopen.
Het was wel echt gezellig! Lekker gekletst met de kapster, dat heb ik normaal nooit echt. Normaal ben ik te saai ofzo, of ik de kapper te saai. En ze wist welke kapper ik bedoelde toen ik zei dat ik de vorige keer door Elisabeth Swann van Pirates of the Caribbean was geknipt, dat vond ik grappig.

En het zonnetje schijnt zo heerlijk! Heb helemaal zin om lekker te gaan skaten vanmiddag... Weet alleen niet of ik dat wel in mijn eentje durf! Maar misschien kan ik Tamara vragen... En anders voor morgen of zondag.

Zo, dat was weer even een update... Have a nice day myDiary-people!