Dag 12: ik wiggle mijn arm onder je
Elke morgen word ik wakker terwijl ik op Rachel haar arm lig of met mijn hoofd op haar borst. Ik verbaas me daar altijd over en vind het fijn, dat wij elkaar blijkbaar elke nacht weervinden. Het ligt fijn op haar borst en arm en ik wou dat ik daar de hele nacht gelegen had. Vanmorgen vond ik mezelf weer terug met mijn hoofd op haar borst. Ik zei er iets over: "het is zo fijn wakker worden op deze manier, maar ik vind het zo bijzonder dat wij elkaar in de ochtend zo terugvinden!" "Oh", zegt ze, "maar dat zit zo, ik wiggle elke ochtend mijn arm onder je!"
Gisteren had Rachel een zussenavondje met haar zus en ik was alleen thuis met haar vader. Ik vond het wel chill, een avondje rust en de weet dat ze die avond terug zou keren. Heb even the Sims gespeeld en daarna gelezen en gehaakt terwijl haar vader de krant las en Simon en Garfunkel op had staan (met the Queen of Corona). Ik lag al in bed toen Rachel terugkeerde. Ik hoorde haar lachen en later liep ze naar boven. We kusten elkaar goedendag en ze vertelde over haar avond. Dat haar zus had gezegd dat het misschien goed zou zijn als Rachel en ik een keer naar het vakantiehuisje zouden gaan terwijl haar vader thuis bleef en andersom, omdat er anders misschien irritaties zouden kunnen ontstaan. Dat Rachel dat aan haar vader had voorgelegd en haar vader had gezegd dat hij zich nog lang niet aan mij irriteerde, ik was namelijk zo'n gemakkelijk persoon om in huis te hebben. Ik nam weinig plaats in.
Misschien gaan we alsnog wel naar het vakantiehuisje maar we weten in elk geval dat het nog lang niet nodig is! En dat terwijl ik hier al bijna 2 weken ben...
Mijn Rachel, wat houd ik veel van haar... En steeds meer. Laatst heb ik iets uit mijn dagboek aan haar laten lezen en ze zei: "maar dan wil ik wel dat mijn naam wordt uitgesproken als Rachèl, met nadruk op de laatste lettergreep!" Dus bij deze.
Morgenrood, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende