Vandaag was ongemakkelijk

Het begon vandaag in de kleine aula, tijdens de grote pauze. Yanice en ik kregen Peach en Tatiana zo ver om Jason en Rafael voor vrijdag mee te vragen. En toen zag ik dat Jax bij hun zat. Hij keek leeg - ik weet geen andere manier om zijn blik te verwoorden - voor zich uit. Hij zat met zijn benen opgetrokken tegen zijn borst aan, zijn armen om zijn knieën geslagen en zijn kin rustte daar weer op. Zijn blonde haar was netjes geknipt en hij droeg een geblokt blouseje. De verandering van zijn kapsel was me al eerder die dag opgevallen, in de paar keren dat ik hem op de trap zag en niks tegen hem durfde te zeggen. Ik deed dan alsof ik intensief bezig was met mijn telefoon of met het vlechten van mijn haren. Maar toen hij daar in de aula zat en toen Peach voor hem stond, terwijl ze met Jason praatte, werd ik ineens jaloers. Ik kende de goede band tussen Peach en Jax. En ik wist dat Peach nooit op Jax zou vallen, maar ik vreesde ineens dat het andersom wel eens het geval kon worden. Ineens voelde ik de brandende motivatie om Jax aan te spreken. Dus begeleid door Yanice liep ik naar het hoekje waar de jongenshelft van onze vrienden altijd luncht. Daar stonden nu dus ook Peach en Tatiana. Peach was haar pink aan het vergelijken met die van Jax. Tatiana nam me apart en zei dat Jason en Rafael ook zouden komen, maar dat Mick, Cornel en Cem ineens ook wilden komen. Peach vond dat teveel mensen voor in haar huis, maar ze zei dat als we goed zouden opruimen na afloop, we het kleinschalige feestje wel eens voor haar moeder zouden kunnen verbergen. En daarna deed ik mijn mond open en er stroomde ineens een compliment van mijn lippen, 'leuk haar, Jax,' terwijl ik inmiddels zo lang naar hem keek dat ik niet doorhad dat hij in gesprek was. Hij keek naar me, maar maakte af wat hij tegen Peach aan het zeggen was en reageerde verder niet. Ik slikte de brok in mijn keel door. Ik wist niet wat ik moest doen. Nog een keer vermelden dat z'n haar netjes was geknipt? Of m'n mond houden. Ik besloot het tweede te doen. En tijdens de rest van het gesprek hadden we één keer redelijk lang oogcontact. Ik weet niet hoe lang het duurde, want ik zag alleen zijn grijze ogen, zijn ernstige blik en voor de rest geen tijd of wat dan ook. Op dat moment waren alleen zijn ogen genoeg. Ik keek terug, maar kon het na een tijdje niet meer aan, omdat er geen glimlach werd verwisseld of wat dan ook, dus ik rukte mijn blik weg en verliet samen met Yanice de aula.

Tijdens de Frans les zat ik naast Tatiana.
'Shit,' fluisterde ik, 'negeerde hij mijn compliment nou?'
'Ik weet het niet, maar jullie hadden wel lang oogcontact.'
'Je hoeft geen dingen op te noemen die ik al weet,' zei ik, maar bloosde.

Het punt is eigenlijk dat ik me zorgen maak om teveel kleine dingen. Of Jax misschien interesse heeft in Peach. Ze zitten immers bij elkaar in de klas en er zijn bepaalde dingen die er op wijzen. Ik denk dat dit idee te onverdraaglijk voor me is. En dan komt nog het feit dat Jax en Peach vrijdag een uurtje eerder uit zijn dan Tatiana, Yanice, ik en de rest, waardoor zij even alleen zullen zijn. Shit. Deze theorie maakt me te bang en ik denk er liever niet over na, maar het eet me langzaam van binnenuit op.
Daarbij ben ik nog steeds bang om tegen Jax te praten. Vooral nadat hij m'n compliment negeerde. Misschien hoort hij mijn stem wel helemaal niet. Misschien ziet hij me slechts als overbodig gezelschap in onze vriendenkring. Terwijl ik dit typ, raak ik heel duizelig en vooral bang. En als er vrijdag zoveel mensen zullen zijn, waarom zou Jax mij dan uit kiezen om tegen te praten? Ik kan hier niet langer over nadenken. Ik word gek.
Maar het gebeurt. Ik leef door en ik kan vrijdag niet oneindig lang uitstellen. Het zal gebeuren en als Jax tegen me zal praten, zal dat leuk zijn. Zo niet, jammer dan. Dan is het gebeurd en dan leef ik niet meer langer met het gaat-Jax-vrijdag-tegen-me-praten vraagstuk.
Tenzij er morgen nog iets interessants gebeurt, zal ik vrijdagavond of zaterdag pas met een update komen over hoe het is gegaan.

Ik snap niet echt waarom iemand dit zou lezen. Maar heel erg bedankt als je het wel doet. Ik heb veel aan jullie lieve reacties en zo.

Xx Galadriel