De vorige keer dat ik heb geschreven, schreef ik dat ik al een jaar of drie niks meer heb geschreven. Sindsdien is er veel veranderd. Ik ben niet meer hetzelfde meisje van 15/16 jaar oud. Inmiddels ben ik 19 en heb ik al een jaar een vriend, OMG al een jaar!!! Daarnaast zit ik niet meer op het vwo, nu zit ik op een Hogeschool.
Ik ben iets zelfverzekerder geworden, denk ik, in bepaalde opzichten en in andere ook weer niet. Ik weet heel goed wat ik kan, maar ook heel goed wat ik niet kan. Ik ben goed gebekt en durf voor mijn standpunt op te komen, in bepaald gezelschap. Ik kan erg goed gesprekken voeren wanneer ik nieuwe mensen ontmoet, wanneer ik echter alleen achterblijf ben ik weer verlegen. Dan durf ik niet mee te gaan omdat ik niet opdringerig wil zijn, maar ik wil ook niet alleen ergens blijven staan want dan val je zoveel op. "kijk daar staat ze weer in haar uppie, sneu persoontje'
Jammergenoeg is presenteren en gewoon voor groepen staan ook nog steeds een moeilijk punt voor mij. Ik kan slecht omgaan met al die aandacht, al gaat het wel beter. Het is wel best lastig aangezien dat bijna elke week wel moet, al helpt de wekelijkse diarree (sorry voor het woord) veroorzaakt door de zenuwen wel met mijn slanke lijntje. xD
Ik kan me heel erg druk maken en stressen om kleine dingetjes, die helemaal niet zo belangrijk zijn. Voor mij zijn ze dat echter wel, op dat moment. Deze paniekerige momenten komen het laatste jaar wel vaker, zeker vaker dan drie jaar geleden. Er zijn dus positieve en negatieve veranderingen.
Gelukkig heb ik weinig last van stress wanneer ik bij mijn heerlijk relaxte en spontane vriend ben. Ik overdenk dingen, hij doet gewoon, heerlijk verfrissend
.
Zo, heb mijn piekerhoofd weer eens geleegd. Ik was vergeten hoe bevrijdend dit werkt