Wat jij kan, kan ik ook.

Goh verrassend! Gisteren zat hij dus met een vriend. Hij noemt het een vriend tenminste.
Ik weet dat het gewoon een klootzak is, die als een vriend hem nodig heeft er niet voor diegene zal zijn.
Maargoed hij moet ze eigen vrienden maar kiezen!

Hoe typisch dat nu ik uit ze huis door hem getrapt ben, het huis waar we samen voor kozen.. hij na paar dagen daar alweer zit met die gast. Hij weet hoe boos ik op die gast ben, maargoed hij moet het lekker zelf weten

Wat mij het meeste irriteert en wat ik niet uit kan staan is dat ik die hele avond gewoon genegeerd word en hij me niet eens vertelt dat hij met die gast zit.

Ik voel me zo, ik weet het niet. Ik ben gewoon boos en verdrietig. Hij zit daar lekker in dat huis.
Te doen wat ie wilt doen en ik zit hier maar weer terug bij me ouders.
Geen totale vrijheid, kan niet zelf 1 2 3 bepalen wat ik wil en ga doen.

Ik ben zo boos en verdrietig, dat hij eigenlijk voor mijn gevoel alleen maar rekening met zichzelf houd!
Hij zegt dat ie zielsveel van me houd maar geloof er steeds minder van.

Maar wat hij kan, kan ik ook!
Ik ga niet meer tegen hem praten op whatsapp, als hij wat te zeggen heeft merk ik het zelf wel.
Kijken hoe snel hij om me aandacht gaat vragen, kijken of ie me uberhaupt wel nodig heeft.

Ik ga dit weekend gewoon lekker uit met een vriendin en het boeit me geen reet of het hem aanstaat of niet!
Hij loopt te genieten van ze leven dan doe ik dat ook!
Ik hoor me niet ellendig te voelen, ik mag ook plezier maken en plezier hebben.

Ik ben gewoon zo gefrustreerd en verdrietig.. weet het gewoon niet meer.
Ben gewoon in de war, en het lijkt me maar niet te lukken om de dingen op een rijtje te krijgen.


Wil je me verhalen volgen? Meld je dan aan voor me lezerslijst! Want ze gaan op de lezerslijst.
29 nov 2012 - bewerkt op 29 nov 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Tequilla
Tequilla, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende