Alles
van waarde
begint met ontroering
en deze zin uit
Yochanan's evangelie ontroert mij
telkens weer:
Miryam komt 's morgens vroeg bij 't graf van Yesjoea
en ziet dat het leeg is!
DAT
beeld:
DIE
eenzaamheid
...
Ik denk daar vaak aan
en dan inspireert het ook mij telkens weer?
Vooral het moment dat Yehosjoea verschijnt en zegt:
"Miryam!"
Het is
EEN
enkel woord.
Een klein zinnetje dat veel betekent.
Op
DAT
moment werd haar naam uitgesproken
en herkende zij
hem
...
Schitterend.
Dat mensen {h}erkend worden,
DAAR
gaat het om!
Ook in het leven van Elckerlyc
in myDiAlledagsland!
Dat je even voorbij gaat aan de misdaad
en ineens De Mens ziet?
Gevangenen zijn ook gewoon mensen.
Mensen die eenzaam zijn en een eigen mydiverhaal hebben.
Veelal verhalen over mislukte levens.
Verhalen die kunnen ontroeren en nooit gaan vervelen.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik dienstig wilde zijn,
maar ik was helemaal niet met carriereplanning bezig op school.
Ik worstelde vooral met de vraag wat ik wilde met mijn leven: het ging mij niet om een baan,
en terwijl ik zo dacht over mijn leven werd ik gegrepen door het begrip 'dienst' & dienstweigering!
Daarom ging ik mee met
OM
{Operation Mobilisation}:
niet zozeer omdat ik wilde 'preken' of zoiets ~
het had dus net zo goed iets met [een andere] 'zending' kunnen zijn in het begin van de jaren zestig?!
DAT
de keuze uiteindelijk naar 'n dienstweigeraarskamp,
gevangenissen en een zwervend bestaan zou leiden kon ik toen ook nog niet voorzien?
Maar toen ik eenmaal voor het eerst gevangen zat achter tralies en een gesloten deur,
wist ik dat ik daar niet thuishoorde! Ik was niet op MIJN plek, net zo min als ik dat was in psychiatrie en revalidatie! De weg uit die gevangenis was niet makkelijk te vinden:
ik groeide op in Ermelo-Veldwijk tussen Putten en Harderwijk en altijd was ik nieuwsgierig wat zich daar achter de hoge hekken en gesloten deuren van die 'krankzinnigeninrichting' afspeelde:
uiteindelijk ben ik daar dan ook voor het eerst gaan werken als vakantiehulp na de
AKI
in Enschede rond '62, in mijn z.g. 'studietijd':
maar ook daar hebben we het al eerder en vaker over gehad ~ ik verval hoe dan ook
telkens weer in 'dezelfde' herhalingen en
'iets andere' herhalingen?!
Ik herinner me in ieder geval heel goed die eerste oegenblikken,
uren, dagen, weken en maanden die ik daar doormaakte tussen zwaar lichamelijk gehandicapten, geestelijk gestoorden, allerhande invaliden en later ook
'mededienstweigeraars'
...
En dan ontdek je
net als die anderen:
'het gaat niet zozeer in de eerste plaats om daarbuiten,
maar het is in werkelijk om hier
binnenin ons
te doen'!
Als ik in de ogen van chronische zieken,
gevangenen, gestoorden, invalide gehandicapten en getroffenen door wat voor grote of kleine ramp dan ook kijk dan kan ik ook telkens weer Yehosjoea
herkennen
...
En ik denk onwillekeurig
aan al die mydobijbelverhalen en gelijkenissen waarin Yesjoea [en anderen] zich 'openbaarden'
en niet herkend werden!
Aan
MAT's
hoofdstuk 25 waarin Yesjoe tegen de mensen die zeggen dat ze hem niet zagen zegt dat
HIJ
die hongerige was, die niet te eten kreeg, de vreemdeling die niet gehuisvest werd en de gevangene die niet werd bezocht
[zie ook De Hoogstraat,
Veldwijk, Vledder, Erika, Westerbork, Petra/Elja, Ma'an, Rabbat Ammon, Elat, Be'er Sheva, Zwolle, Assen e.d.!]! Want
ZO
zag en zie ik het
OOK,
en ik weet dat het vaak niet zo werkt: dat men maar al te vaak aan het leijke en mislukte voorbijgaat en de aandacht schenkt aan het mooie en het zuivere ~ doe dat niet ~ schenk
{OOK/VOORAL}
je aandacht aan de minste van jouw broers en zusters!
Natuurlijk denk ik wel eens dat een gevangene of een slachtoffer ook gewoon stom en vreselijk naief is geweest: maar als je naar hen luistert hoor je maar al te vaak ook allerlei heel
verschillende of soortgelijke mydiverhalen over totaal mislukte levens
door hersenvliesontsteking en/of kinderverlamming,
tbc, kanker, armoede,
uitzichtloosheid.
Over mensen die mindloos [met wat danook] meeliepen,
en de verkeerde dingen deden om voor hun gezin of zichzelf te 'zorgen' of in hun leven
gewoon domweg aan 't sukkelen zijn gegaan door wat voor omstandigheden, toevalligheden,
ongelukken en 'moedwilligheid' dan ook!
Het gaat er dus om dat je
OOK DIE
sukkelaars, 'zieligen', eenvoudigen van geest en gebroken
lichaam {h}erkent: eigenlijk 'heel gewoon' dus dwars door alle tijden, plaatsen en omstandiheden
heen
...
Zoals
Miryam Yehosjeoa
{h}erkende in die
tuin[man] & hij haar
in die eenzame totaal
verloren
vrouw.
Het
is allemaal
maar net
HOE
je 'het' bekijkt: wat
JIJ
ziet, hoort, voelt, betast, ruikt, proeft
en ervaart!
Alle
levende wezens
komen voort uit diezelfde
Bron van Leven:
we horen bij elk ander en je kunt ons niet echt van elkaar scheiden.
Wat er
ook gebeurde en
nog steeds
gebeurt.
Of
zal zijn
...
SO:
sleep well
dream sweet &
DIG IT
while you still
can
?!?
And
tell us all
about
"IT"
~~~
...
@