22 maart 2019, vrijdag. Bijna zo lekker als kla...

- Ik val in herhalingen, maar wat voelde ik mij vanmorgen gruwelijk klote. Ik kon niet uit mijn bed stappen. De pijn was te heftig. Draaien ging net aan, mijn benen over het bed zwieren ging net aan, maar opstaan ging bij lange na niet. Mijn vrouw wilde helpen, maar ik accepteerde de goed bedoelde hulp niet. Het is moeilijk te accepteren dat ik dit heb en hulp vragen zit niet in mijn aard. Gaat eigenlijk helemaal nergens over, maar het is zoals het is en ik ben wie ik ben. De verkramping in mijn rug was heel heftig. Terug op mijn rug gaan liggen en na 3 pogingen en 20 minuten verder kon ik eindelijk opstaan. Het was een hele opluchting toen ik eindelijk bij de wc aan kwam. De ontlading was bijna zo lekker als klaarkomen. Bijna.

- Afgelopen week al een afspraak gemaakt met fysio, maar kan dinsdag as pas terecht.

- Beneden gekomen wat aan het ijsberen door de woonkamer tot de kramp zakte. Als die eenmaal, zo goed als mogelijk, weg is gaat het wel weer. Moet wel constant uitkijken voor schokken in mijn rug, maar dat kan ik wel handelen. Niet uit mijn bed kunnen stappen is een ander verhaal.

- sMiddags, toen de zon doorbrak, de fiets gepakt en naar de boulevard gefietst. Wonderpilletje begon te werken en heb lekker tijdje bij het standbeeld van Michiel de Ruyter gezeten, genietend van het zonnetje tot het tijd was om naar het trainingsveld te fietsen.

- Morgen een beladen wedstrijd tegen een team uit de provincie Utrecht. De thuiswedstrijd is geëindigd in chaos; 5 minuten voor het einde brak er een vechtpartijtje uit tussen 2 jongens (13 jaar). De hele wedstrijd waren er een paar ouders van de tegenpartij die iedereen aan het opjutten waren. Met niet mis te verstane krachtwoorden. Compleet kansloos bij een juniorenwedstrijd. De scheidsrechter had de situatie niet in de hand en het escaleerde. Het gevecht tussen de 2 werd een groeps matpartij. Tot overmaat van ramp waren er een paar ouders van de tegenpartij die het veld opliepen. Een van die ouders greep een van mijn pupillen met 2 handen bij de strot. Gelukkig stond ik dichtbij en kon die kerel hardhandig wegduwen. Ik ging verbaal zwaar over de zeik, hij deinsde achteruit en werd weggehaald door zijn vriendin. De chaos was er plots, maar was ook plots weer afgelopen. Gelukkig maar. De overige ouders van de tegenpartij schaamde zich rot en verzekerden ons dat zij er niks mee te maken hadden. Ik geloof ze, maar ze hadden er ook iets aan kunnen doen. Zeker nadat ze zeiden dat het niet de eerste keer was dat dit gebeurde. Deze wedstrijd hadden we gewonnen met 4-2. Ik hoop dat de jongens morgen hun koppie op orde hebben en gewoon doen wat ze moeten doen: plezier hebben en lekker voetballen. De tegenpartij wil zeker revanche. Bijkomend nadeel voor ons is dat de keeper is geblesseerd en dat we geen andere mogelijkheid hebben dan een speler op doel te zetten. Wordt vervolgd.........