6 weken en minder

Hallo allemaal weer,

Het is, zoals gewoonlijk weer een tijdje geleden dat ik iets hier op heb geschreven.
Maar daar ga ik weer...

Al meer dan 8 maanden ben ik samen met mijn vriendin, en ik moet zeggen dat het me nog steeds zeer bevalt. Al vanaf het begin heb ik de prik gegeven waardoor zij dik zou raken met een levend individu aan de binnenkant van haar tedere zachte buikje...
Ik heb dan ook ongeveer 3 maanden bij mn schoonouders gewoont, waarvoor ik ze, wat ook veel te laat was, heb beloond met een bloemetje met tekst...
Na die 3 maanden zijn wij op ons zelf gegaan in de geboorteplaats van ons allebei, Zaandam...
Aan het begin was het wel allemaal wennen voor haar, minder voor mij, omdat ik me, als het ware, op me 18e heb gedistantieerd van me ouders, omdat ik een volwassen leven voor me zelf wou leiden...
Maar nu al meer dan 8 maanden en ONS kind komt binnen 6 weken. Ons kind is uitgerekend op 5 juli. Maar omdat ze 2 weken geleden wee activiteiten heb gekregen is de kans groter geworden dat het eerder kan komen. Nu zie ik niet echt in dat het binnen aanzienbare tijd, dus een week of misschien 2, gaat komen. Omdat ze er nog steeds heel rustig bij staat, hoewel ze wel steeds last heeft van maagzuur...

Ik hoop, als het ware, niet dat het aankomend weekeinde komt want dan moet ik me kampioenswedstrijd spelen in Scheveningen. En aangezien het me laatste wedstrijd is, wil ik dat weekend toch wel ff er op los feesten, voordat ik me officieel kan omdopen tot vader...
Me laatste korfbalwedstrijd speel ik in Scheveningen om 5 uur 's avonds en het is toch wel leuk om me laatste wedstrijd na 15 jaar eens een keer kampioen te worden, wel te stellen dat ik in de senioren speel...

Ik kap er mee, omdat ik het gezinnetje in spé veel belangrijker vind dan een spelletje met een bal. Het enige wat ik dan nog volgend sportseizoen ga doen is darten, mocht je dat een sport vinden. Ook met darten ben ik met me voormalig team gestopt omdat ik me niet meer echt bepaald thuis voelde en er, voor mijn gevoel, stribbelingen waren. Laat ik een klein voorbeeld stellen. Op een gegeven moment is besloten dat ik niet meer "vaasjes" mag drinken omdat duurder is dan de algemene "normaal formaat" bier. Aangezien dat maar 20 eurocent meer kostte vond ik dat een beetje te ver gegrepen... Ook onstond er een kliekje. Allemaal zitten/ zaten we op dezelfde club en ieder is, door problemen of eigen keuze, een eigen weg/ club ingeslagen. Die nodigde hem weer uit omdat hij vond dat die het team kon versterken, wat ik later niet achtte...
Maar ja zo kan ik nog wel ff doorgaan, maar ik vond het in ieder geval niet meer leuk om mij nog in dat team te laten.
Ik ga nu bij een collega van me darten, het is dan weliswaar wat verder in Zaanstad, namelijk Wormerveer, maar ik wil kijken of ik hoger kan komen dan waar ik speelde...

Maar om terug op de titel te vallen, is het binnen aanzienbare tijd het begin om me leven rigoreus om te gooien. Vaarwel spelletje dat ik altijd heb benijd en vol trots mocht spelen. Tot ooit, vrienden die ik ooit heb gehad. Tot ooit, vrienden waar ik altijd iets tegen kon zeggen, niet dat ze daar iets van aantrokken, maar goed.
Mijn leven gaat een heel andere wending maken, en ik ben blij dat ik dat met mijn Jessica mag doen. Ik ben blij, omdat ik voor mijn gevoel, veel volwassener ben geworden ten opzichte van vorig jaar, toen ik nog aardig aan de bier zat. En mijn 'betere' volwassenheid zal ik overgeven op mijn zoon of dochter...

Laat een reactie achter als je dit raakt, of het gevoel heb gekregen dat jij ook in zo'n soortgelijke situatie ben gekomen.

Tot ziens,

Groetjes,

DartFather