8 jaar geleden

8 jaar geleden deelde ik het volgende gedicht:

Ik weet hoe je denkt, ik hou van je.

Daar zit je dan,
Alweer, afvragend of alles nog wel zin heeft.
Daar zit je dan,
Alweer, met de vraag of je nog lang leeft.
Want ik ben bang,
Bang om je te verliezen.
De strijd tussen leven en dood,
Maar daar wil je toch niet tussen kiezen?
Mama, je weet dat ik niet zonder je kan,
Maar er zal een tijd komen.
Een tijd dat ik je niet meer vast kan houden,
En dat je alleen nog maar verschijnt in mijn dromen.
Ik wil niet dat die tijd komt,
Maar tegenhouden kan ik het niet.
Ik zal er alles voor over hebben,
Maar alles wat ik er van over zou houden is verdriet.
Want ik weet dat het niet meer kan,
Alles is al geprobeerd.
Maar toch blijf ik hopen,
Hopen dat de oude mama weer terugkeert.
Voel je hier nu maar niet schuldig om,
Want ik hou van je zoals je bent.
Ziekte of geen ziekte,
Ik heb je eigenlijk ook niet anders gekend.
Hoewel ik dat wel graag had gewild,
Is het ons nooit gegund.
Maar we blijven sterk,
Want ik weet dat je het kunt.
Je weet dat je me alles bent,
En dat je voor altijd in mijn hartje zult zijn.
Ik weet niet hoelang we nog hebben,
Maar de tijden die er nog zijn die maken we fijn!
Want mama, ik hou zoveel van jou
Je bent in mijn hart en je weet dat je daar altijd blijven zou!

Kus je kleine meisje..
verliefd


Na al die jaren, mijn moeder leeft nog steeds.
God weet wat een strijd het is geweest en wat het nog steeds is...

Een moeder, dat heb ik eigenlijk al jaren niet meer, de rollen zijn omgedraaid.

Toch mis ik je, mijn moeder van toen ik klein was, de moeder die (toen nog) alleen psychische klachten had.

liefdesverdriet
24 sep 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van HolyDraak
HolyDraak, vrouw, 29 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende