Mama
Vandaag heb ik tijdens de pauze aan mijn collega's verteld hoe slecht het nu met je gaat. Dat de dood toch dichterbij komt, nu je niet eens meer zelfstandig kunt opstaan.
Ze waren lief voor me en ineens besefte ik me dat ik het veel zwaarder met de situatie heb dan ik toe wilde geven.
Ik krijg al dagen, stiekem al weken geen goede zin meer getypt voor school, terwijl alles hier aan hangt. De deadline nadert steeds sneller en ik raak overigens mijn baan kwijt als ik het niet haal. Toch wil het niet lukken. Ik kan uren doelloos voor me uitstaren met een bepaalde druk in mijn lijf.
Zonder een woord te typen, terwijl mijn laptop warm staat te loeien op mijn schoot.
Ik raak je langzaam kwijt. De moeder waar ik mijn hele leventje voor gezorgd heb. En ondanks ik al bijna 2 jaar op mij zelf woon, draag ik nog steeds de zorg voor jou.
Ik ben chronisch ziek geworden door alle stress die de situatie met zich meebracht. Soms wil ik hier kwaad om zijn, maar dat kan niet. Het mag niet.
Ik voelde me verloren toen ik je huilend aan de telefoon had. Ik ben direct naar je toe gereden, ik heb je gesteund. Eerlijk gezegd, wist ik even niet meer hoe ik met deze situatie moet omgaan.
Morgen heb je een afspraak in het ziekenhuis. Misschien moet je daar blijven en nu voor goed. Je bent doodsbang thuis, je hebt continu een black out door zuurstof gebrek in je hart.
Ik voel je angst, ik voel de doodsangst.
Stiekem ook gewoon bang dat je gaat.
Stiekem, hoop ik het soms, zodat je kunt stoppen met vechten.
Zodat we allemaal kunnen stoppen met vechten.
Het spijt me.
Ik ben niet klaar om je kwijt te raken, terwijl ik tegelijkertijd nog nooit zo klaar ben geweest om je los te laten.
Ze waren lief voor me en ineens besefte ik me dat ik het veel zwaarder met de situatie heb dan ik toe wilde geven.
Ik krijg al dagen, stiekem al weken geen goede zin meer getypt voor school, terwijl alles hier aan hangt. De deadline nadert steeds sneller en ik raak overigens mijn baan kwijt als ik het niet haal. Toch wil het niet lukken. Ik kan uren doelloos voor me uitstaren met een bepaalde druk in mijn lijf.
Zonder een woord te typen, terwijl mijn laptop warm staat te loeien op mijn schoot.
Ik raak je langzaam kwijt. De moeder waar ik mijn hele leventje voor gezorgd heb. En ondanks ik al bijna 2 jaar op mij zelf woon, draag ik nog steeds de zorg voor jou.
Ik ben chronisch ziek geworden door alle stress die de situatie met zich meebracht. Soms wil ik hier kwaad om zijn, maar dat kan niet. Het mag niet.
Ik voelde me verloren toen ik je huilend aan de telefoon had. Ik ben direct naar je toe gereden, ik heb je gesteund. Eerlijk gezegd, wist ik even niet meer hoe ik met deze situatie moet omgaan.
Morgen heb je een afspraak in het ziekenhuis. Misschien moet je daar blijven en nu voor goed. Je bent doodsbang thuis, je hebt continu een black out door zuurstof gebrek in je hart.
Ik voel je angst, ik voel de doodsangst.
Stiekem ook gewoon bang dat je gaat.
Stiekem, hoop ik het soms, zodat je kunt stoppen met vechten.
Zodat we allemaal kunnen stoppen met vechten.
Het spijt me.
Ik ben niet klaar om je kwijt te raken, terwijl ik tegelijkertijd nog nooit zo klaar ben geweest om je los te laten.
23 apr 2018
- meld ongepast verhaal
-
Cadius.
dinsdag 24 april 2018 11:46
Jeetje. Heel veel sterkte, wat lijkt dit me moeilijk.
-
2O14
dinsdag 24 april 2018 15:39
beel veel sterkte ik weet hoe het voelt. Ga naar school en vraag een gesprek aan laat weten dat het even niet gaat en vraag uitstel aan
-
Eregorn
dinsdag 24 april 2018 21:10
Wat ontzettend heftig... Heel veel sterkte
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 mrt 2020 Ziek als zorgmedewerker ( 3 )
- O 03 feb 2020 Breast Clinic part2 18+
- O 15 jan 2020 Een kleintje
- O 16 okt 2019 Vliegende sladessing
- O 24 sep 2019 8 jaar geleden ( 1 )
- O 19 aug 2019 Gestopt ( 2 )
- O 04 mrt 2019 Waarom doe ik zo moeilijk? ( 1 )
- O 28 aug 2018 Update breastclinic ( 4 )
- O 11 mei 2018 Breastclinic ( 4 )
- O 23 apr 2018 Mama ( 3 )
- O 21 dec 2017 Ziekenhuis timing. ( 2 )
- O 26 nov 2017 Uitgeput
- O 20 okt 2017 Stinkend rijk ( 2 )
- O 13 sep 2017 Bad Luck ...
- O 31 aug 2017 -Angst