Afspraakje

Daar trilt m'n mobiel al, zoals verwacht. Een notificatie dat ik op 1 uur een afspraakje heb, ik ben nogal een vergetel-achtig persoon. Dus ik prepareer mij er altijd op om nooit dingen te vergeten.

Ik speer naar boven, fix mijn haar en ik doe een poging tot scheren, luchtje op en gaan met die banaan! Het is al 1 uur! Ohja, ze komt ook hierheen. Dus ik merk vanzelf wel wanneer ze komt. Ik ga maar buiten wachten anders kan ik nog allemaal leuke klusjes voor mijn moeder gaan doen.
Ik slenter mij naar buiten toe en pak een sigaret om de tijd op te vullen, maar daar staat ze al.
Dit ging wel even mijn verwachting te boven: Ze is nieuw, anders.. héél anders dan mijn vorige.
Ik ruik leer, ik zie blauw en weerspiegeling van het licht dat in mijn ogen prikt. De combinatie van dat alleen maakt mij een beetje zenuwachtig (of misschien het feit dat ze wel een beter kontje heeft dan mijn vorige).
"waar gaan we naartoe?"
"wat gaan we doen?"
Ze vroeg erom om geleid te worden, net als de vorige. Dus ik seinde om maar te gaan. En we gingen, op dit moment nog doelloos. Maar we waren er al snel over uit dat we naar Alkmaar gingen, ze stemde overal mee in. Haha, dat heb ik nog nooit gehad. En daarom wist ik niet hoe ik haar moet bespelen. Toen galmde er een stem in mijn hoofd 'altijd voorzichtig aanpakken die handel Roland, doe het niet te grof. Want dan ga je lijden in plaats van leiden'. Wel moeilijk hoor, zo van de een naar de ander, je merkt wel het verschil in reactie. Deze geniet wel heel erg als ik wat meer snelheid maak. En ja, ik geniet ook van haar. De rondingen, de aanrakingen en nouja, het verliep gewoon perfect. Beter dan ik had gedacht in ieder geval; de zon begon al zo langzamerhand op mijn gezicht te schijnen en ik werd optimisctisch. "Zou het nu al zo zijn!? dat ze veel beter is dan de vorige?" We zijn door Alkmaar gegaan en door Bergen! Nou, als ik mijn eerste afspraak herinner met de vorige. Leek die van toen wel in het niets te vallen.
Er waren ook wat minpunten, maar die waren van mijn kant. Ik ben namelijk meer gesteld geraakt op mijn afspraakje dan voorheen en ik merkte nog wel dat ik soms ietwat onveilig reedt. Maargoed, voor de rest verliep het prima. Ze liet zich leiden en ik leidde haar, zijn wij een perfect duo? De uren tikten en het was tijd om afscheid van haar te nemen. Ik bracht haar niet thuis; Ik ben deze keer niet de gentleman, stiekem geniet ik wel van dit gevoel. Zij brengt mij naar huis, en eenmaal thuisgekomen voel ik nog wat kriebels..
Wauw, ze voelt wel goed aan zeg.
Ik haal de sleutel uit het contact en geef ze aan mijn rij-instructeur
"Tot de volgende keer Louie" zeg ik
"Ja, bel de rijschool maar want ik heb je niet in mijn agenda staan"
en ik loop terug naar huis.