Angsthaas

Ik ben er eentje, een enorme.
Straks, terwijl ik als de dood voor vuurwerk ben, ga ik de straat op.
Een stomme afspraak met een goede vriendin,
ze smeekte me bijna.
Wie was ik dan om nee te zeggen?
Nu ga ik dus rondlopen,
waarschijnlijk ligt zij dubbel bij elke klap...
en duik ik in elkaar.
Gewoon omdat vuurwerk angstaanjagend is.
Minibommen.
Een ongelukje en...
Een klein beetje pech, iets wat ik altijd heb, en er gebeur iets onaangenaams.
Ik heb de brandweer de laatste twee dagen minstens drie keer gehoord,
en het nieuws helpt ook niet iets positiever te denken.

Strak ben ik op straat
het perfecte doelwit...
en de perfecte methode om iemand aan het lachen te krijgen.
Welke tiener(jongen) is tegenwoordig ook nog zo bang als ik?
Ik ken er geen, geen enkele.
Misschien doen ze allemaal stoer,
maar ik weet dat mijn broertje niet bang zou zijn.
Vorig jaar al smeekte hij me om mee te gaan,
als hij beter was en weer met iedereen mee kon doen.
Ik heb het hem beloofd,
dat het eerste jaar dat hij beter was we zouden gaan.
Ik ben niet gegaan vorig jaar,
hij ook niet.

Nu ga ik samen,
maar niet met hem,
maar met iemand die ik als beste vriendin beschouw.
Mijn vader noemt haar dát buurmeisje
iets wat ze niet echt is.
Er zitten twee huizen tussen de onze,
maar tja...
Mijn vader mag haar niet.
Vrolijke drukte,
dat is waarmee je haar kort omschrijven kan.
Mijn vader mag dat ook al niet,
ik wel.
Straks ben ik daar met haar,
ik naast vrolijkheid,
de angsthaas naast de durfal.

Elftien