Cadeau
De nacht komt als een mokerslag
terwijl het licht nog kermend wegkruipt,
achter gesloten ramen
slijpt men de messen reeds.
Ik word bezeten door herinneringen
en gejaagd door de weemoedige lach
van het doodgeboren kind
dat onze liefde steeds was.
Buiten is het al morgen
maar hier binnen verandert geen zucht
jij drijft mijn pen
zoals je altijd de lusteloze leegte
doorboord hebt
met de onbeheersbare pijlen
van de woorden die je spuwt,
en ik zal ze dragen en kussen
ze omvormen tot bloeiende zinnen
en ze je schenken
op het armzalige papier
dat ik met trillende hand beschrijf.
17 aug 2010 - bewerkt op 17 aug 2010
- meld ongepast verhaal
-
PRD010 (opgeheven op 29-6-2011)
dinsdag 17 augustus 2010 18:32
damn dit is mooi zeg
muchos respect!!!! -
Lingirl
dinsdag 17 augustus 2010 18:41
Zeker mooi! Alleen twee grammaticale fouten (zonde!): veranderd moet verandert zijn en doorboort moet doorboord zijn.
-
Wolfe Tone
dinsdag 17 augustus 2010 18:42
oeps. Ik moet toch echt eens leren mijn gedichten na te lezen..
-
Lingirl
dinsdag 17 augustus 2010 19:53
Ik zie 't vaker en denk dan altijd dat ik dat zo zonde vind van het gedicht! Dus ja, ik zou 't eerst even nalezen voortaan
. -
-Irene-
dinsdag 17 augustus 2010 20:17
Zeker mooi ja.. Wow
-
sverige
dinsdag 17 augustus 2010 20:28
heel mooi
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 23 okt 2014 Twee vrouwen
- O 28 sep 2014 Mijn schouders ( 2 )
- O 17 sep 2014 Levende mensen ( 4 )
- O 08 sep 2014 De Kermis ( 1 )
- O 04 sep 2014 Afscheid ( 1 )
- O 04 sep 2014 's Nachts, als iedereen slaapt
- O 02 sep 2014 Immerbeminde
- O 01 sep 2014 Belofte ( 1 )
- O 10 aug 2014 Schrijven ( 1 )
- O 10 aug 2014 Zomerwandeling
- O 28 jul 2014 Brief ( 7 )
- O 28 mei 2014 Stof en Bier
- O 14 feb 2014 De kerk in Jotunheim ( 1 )
- O 17 dec 2013 Stilte ( 2 )
- O 30 okt 2013 De zon verwarmt mijn huid ( 2 )